Confarensa de Potsdam

Confarensa de Potsdam
Sorte	confarensa ; tratà internasionałe
Intervało de tenpo	17 lujo - 2 de agosto del 1945
Perìodo	Seconda guera mondiałe
	← Confarensa de Jalta tratai de Parize →
Pozision	Schloss Cecilienhof (Zermània) (it) , Potsdam; Potsdam , Potsdam (Zermània)
Stato	Zermània
Partesipador	Regno Unio ; Stati Unii de l'Amèrica ; Union Soviètega
Firmatàrio	Clement Attlee (it) ; Harry Truman (it) ; Iosif Stalin (2 de agosto del 1945)

Ła Confarensa de Potsdam o Tratà de Potsdam^[1] łe ze ła denomenasion co ła cuała el ze conosesto inte ła storiografia l'ùltemo dei vèrtezi intrà łe trè grande potense liae gavesto dal 17 de lujo al 2 de agosto del 1945. La conferensa ła zera identifegada inte i documenti segreti col nome in còdaze “Terminal”. Inte el corso de ła reunion, i masimi derizenti (i denomenai Trè Grandi) de łe potense vinsidore de ła Seconda guera mondiałe (Stati Unii d'Amèrica, Union Soviètega e Regno Unio, ła Granda Liansa) i ghea discoresto e i zera rivai a acordi su ła zestion del primo dopoguera.

La confarensa ła ze stada fata inte el Pałaso Cecilienhof de Potsdam. Inte orìzene ła confarensa ła gaveva da èsar fata a Berlin, ma par via dei grandi danejamenti sorbii da ła sità, ła sede ła zera sta spostada inte el casteło de Potsdam.

Contesto

In presedensa ghe zera za stae vàrie reunion, partindo da ła conferensa de Teheran, inte el corso de łe cuałe vari lìder de łe forse liae i se ghea catà par delinear ła zestion de ła vitòria sul Nasionalsociałismo. Da ła conferensa de Cazablanca zera emerzesta ła dimanda de rendesta incondisionada, mentre inte el córar de ła conferensa de Yalta ła ze sta decidesta ła spartision del teritòrio todesco in zone de ocupasion coordenae da na comision de controło sentrałe. Dopo el croło miłitare, ła rendesta incondisionada del Terso Reich de l'8 de majo del 1945, e l'inprezonamento dei lìder del goerno Dönitz e von Krosigk avegnesto el 23 de majo, łe forse vinsidore łe ghea tolto ufisalmente podere de goerno in Zermània par via de ła declarasion de Berlin, ła costitusion de łe zone de ocupasion, e l'insediamento del consejo de controło lià.

Partesipanti e órdene del dì

L'órdene del dì de ła conferensa el gaveva ła rediscusion de łe frontiere inte l'Eoropa libarada, ła grandesa del pagamento par i dani de ła guera, ła zestion e el goerno del teritòrio todesco, e ła condusion de ła guera del Pasìfego, oncora in pie.

I partesipanti a ła conferensa i zera:

i Stati Unii d'Amèrica, raprezentai dal Presidente Harry S. Truman e dal so segretàrio de Stato James F. Byrnes
l'Union Soviètega, raprezentada dal segretàrio del PCUS Josif Stalin e dal ministro dei esteri Molotov
el Regno Unio, raprezentà in prinsìpio dal Primo ministro conservador Winston Churchill e dal ministro dei esteri Anthony Eden; dopo ła dezemada ełetorałe par ła Càmera dei comuni, dal 28 de lujo el Stato el ze sta raprezentà dal Primo ministro laburista Clement Attlee e dal ministro dei esteri Ernest Bevin.

Rezultai e decizion

Ste cuà łe decizion tolte inte el ndar de ła confarensa de Potsdam e łe ghea ponesto zo łe baze par ła Declarasion de Potsdam:

Stabiłiti i confini intrà Połònia e Zermània su ła lìnea Oder-Neisse e ze sta decidesto che tuta ła popołasion todesca prezente inte i teritori divegnesti połachi, in Cecoslovàchia e in Ungaria ła ghese da vegner espełesta e resorbia in Zermània.
La Zermània e l'Austria łe zera stae sudivideste in cuatro zone de ocupasion, aministrae da łe tre potense vinsidore a łe cuałe se gararia zontà anca ła Fransa.
No ghe ze sta acordo su ła grandesa del pagamento dani contro i todeschi: mentre łe potense osidentałi i seguiva na lìnea pì mòrbida, Stalin el presionava par ver pagamenti alti. Par sta motivasion ze sta decidesto che inte l'intierior de ła so zona de ocupasion ogni potensa ła garia zestio l'entità e ła tipołozia de pagamento autonomamente.
Harry S. Truman el ghea lansà un ultimatum al Japon, dizendo che se no el se fuse rendesto el garia vesto un “ràpido e totałe desfamento”.