Maxarà
| Maxarà comun | ||
|---|---|---|
| ||
| Locałixasion | ||
| Stato |  Itałia
| |
| Rejon |  Vèneto
| |
| Provinsa |  Pàdoa
| |
| Aministrasion | ||
| Sìndico | Nicola De Paoli | |
| Lengue ufisiałi | itałian | |
| Teritorio | ||
| Coordinae | 45°19′N 11°52′E / 45.316667°N 11.866667°E | |
| Altitudine | 9 m s.l.m. | |
| Superficie | 17,54,00km² | |
| Abitanti | 9071 | |
| Densità | 517,16 ab./km² | |
| Frasion | Bertipaja | |
| Comuni confinanti | Àbano, Bignàxego, Cartura, Casalserugo, Do Carare | |
| Altre informasion | ||
| Łéngue | vèneto (var. padoana) | |
| Còd. postałe | 35020 | |
| Prefiso | 049 | |
| Còdaxe ISTAT | 028048 | |
| Còdaxe catastałe | F011 | |
| Targa | PD | |
| Cl. sismega | xona 4 (sismisità un mucio basa) | |
| Cl. climàtega | 2383 | |
| Patrono | Natividà de ła Beata Vèrxene Maria | |
| Dì de festa | 8 de setenbre | |
| Carte interative | ||
| ||
| Sito istitusionałe | ||
|
| ||
Maxarà el xe un comune de ła provincia de Padova, abità da 9 938 persone. De sti qua 1 056 i sta inte ła frasion de Bertipaja, che ła se cata a squaxi du chiłòmetri dal séntro del comune.[1]
Storia[canbia | canbia el còdaxe]
El nome de Maxarà el poe végnare fora da ła prexensa de aque indove se maxarava el lino, par farghe tesùi[2]. Poe anca èsare che in sto posto ghe fuse portae łe maxerie e i scarti scavai fora có i romani i ga fato ła centuriasion[2].
Ste xone łe xe stae abitae da popołasion paleovènete, dónca i xe rivai i Romani, chei ga fato insediaminti łóngo ła strada caput silvae[2]. Sti qua i no gera inportanti e daspò łe invaxion barbàreghe no se sa pì gnénte. Se scoménsa a sentire de novo de ła xona de Maxarà grasie ai mùneghi che, datorno al 740, i ga fato el monastier inte un łogo ciamà Corte.Se sa anca che el 2 de majo 874 el véscovo de Pàdova, Roerio, el ghe ga fato na donasion de tere: sto fato el confèrma che xà sti posti i gera soto el controło de ła diòcexi de Pàdova; inte el 970 el monastier el ga tólto altre tere grasie al véscovo Gauslino. Rivai al 1190, ła céxa de Santa Maria Vèrxene ła xe deventada séde arcipretałe. Se sa de un comun de Maxarà inte el 1234, chel gera bastansa inportante e grando, ma a łe dependénse jurìdiche de Pàdova[2].
Ła popołasion ła xe sénpre restada łigada al monestier, chel ga ajutà a mantégnare ła popołasion dàndoghe łavuri e bonifegando łe tere. Durante i ténpi de dominio venesian sta xona, come tuto el Vèneto, ła ga avùo łóngo ténpo de paxe, interoto soło dai soldai foresti che, inte ła Guera de Cambrai, i xe rivai a sachejare el teritorio.[2]
Napoleon el ga sarà el monastier e'l ga dà i sui posediminti a privai. El teritorio el xe restà łigà al'agricoltura e oncora inte i ténpi de uncó eo xe bastansa, anca se, daspò ła Seconda guera mondiałe, tuti i seturi econòmisi i xe cresesti[2].
Evołusion demogràfega[canbia | canbia el còdaxe]
Abitanti censii
Fonte[canbia | canbia el còdaxe]
Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Maxarà
| Controło de autorità | VIAF (EN) 235680284 · WorldCat Identities (EN) 235680284 |
|---|