San Zorzi Mazor
Sto articoło el xe scrito in venesian
|
| San Zorzi Mazor (IT) San Giorgio Maggiore
| |
|---|---|
 imaxene aerea | |
| Giografia fixica | |
| Superfise | 0.0998 km2 |
| Altitudine masima | 2 m s.l.m |
| Giografia umana | |
| Stato |  Itałia
|
| Demografia | |
| Abitanti | 11 (2011) |
| Densità | 110,22 ab./km² |
| Coordinae |
|
 | |
L'Ìxoła de San Zorzi Mazor ła xé na pìcoła ixołeta che ła se cata vanti a Piasa San Marco a Venesia.
Separada dal'ìxoła de ła Zueca dal pìcoło canal de ła Grasia, ła toca anca el canal de ła Zueca, el basin de San Marco, el canal de San Marco e a sud da ła laguna; ła xé parte del sestièr de San Marco.
Storia[canbia | canbia el còdexe]
Da ła fondasion de ła sità l'ìxoła ła gera poseso de ła famégia patrisia dei Memmo, da sta roba el nome de Ìxoła Memia.
Fondada infrà el VIII e el IX sècoło na cexeta in legno dedicada a San Zorzi, l'ìxoła ła ga tólto el nome de "Mazor" per destìnguerla dal'ìxoła de San Zorzi in Alga. 'Ntel 982 ła xé stada da via dal doxe Tribuno Memmo a un mùnego benedetin, Giovanni Morosini. Sto qua el ga decixo de bonifegar ła xona tacada a ła céxa per tirar su un monestièr (el Monastièr de San Zorzi Mazor), del qual el xé stà el primo abate.
A testimoniansa del'inportansa cultural chel monestièr el xé rivà a aver 'ntei sècołi, ghe xé l'inponénte Baxéłega de San Zorzi Mazor, architetada da Andrea Palladio, ełemento esensial del panorama chel se vede da ła piaseta.
Durante i ténpi de Napoleon el monestièr el xé stà serà squaxi conpletamente; l'ìxoła ła xé deventà un presidio miłitar, e eo xé resta soto i governi del'Inpero Austro-Ungàrico e del Regno d'Itałia. Sul lai nord del'ìxoła i xé sta creai el mandracio, separà dal basin de San Marco da na banchina provista de dó torete, e i magazéni de servisio. In sta manièra qua l'ìxoła xé posùa èser considerada come Porto Franco.
'Ntel 1951 el Governo Itałian el gà łasià l'uxo del monestièr e de łe àree tacade a ła Fondasion Cini, faxendo scomensar el łavore de consièr e riquałifegasion. Bonifegando n'altra àrea i ga posùo tirar su un anfiteatro al'aria verta: el Teatro Verde, verto 'ntel 1954. L'òpera ła recorda sia i teatri antighi, sia i teatri de verdo de łe viłe vènete. Sénpre sul'ìxoła se cata ła scóła de nave Giorgio Cini.
Altri progeti[canbia | canbia el còdexe]
Su Commons ghe xe dei file multimediałi su San Zorzi Mazor
