San Zorzi Mazor
| San Zorzi Mazor | |
| (IT) San Giorgio Maggiore | |
.JPG) | |
| Xiografia fìxega | |
|---|---|
| Superfise | 0.0998 |
| Altesa sol mar | 1 |
| Xiografia Omana | |
| Stato | ITA |
| Poxision | Łaguna de Venesia |
| Fuxo orario | UTC+1 |
| Poxisionamento | |
| 45°25′41″N 12°20′37″E / 45.428056°N 12.343611°E | |
 | |
L'Ìxoła de San Zorzi Mazor ła xe na pìcoła ixołeta che ła se cata vanti a Piasa San Marco a Venesia.
Separada dal'ìxoła de ła Zueca dal pìcoło canal de ła Grasia, ła toca anca el canal de ła Zueca, el basin de San Marco, el canal de San Marco e a sud da ła laguna; ła xe parte del sestièr de San Marco.
Storia[canbia | canbia el còdaxe]
Da ła fondasion de ła sità l'ìxoła ła gera poseso de ła famégia patrisia dei Memmo, da sta roba el nome de Ìxoła Memia.
Fondada infrà el VIII e el IX sècoło na cexeta in legno dedicada a San Zorzi, l'ìxoła ła ga tólto el nome de "Mazor" par destìnguerla dal'ìxoła de San Zorzi in Alga. Inte el 982 ła xe stada da via dal doxe Tribuno Memmo a un mùnego benedetin, Giovanni Morosini. Sto qua el ga decixo de bonifegar ła xona tacada a ła Ceza par tirar su un monestièr (el Monastièr de San Zorzi Mazor), del qual el xe stà el primo abate.
A testimoniansa del'inportansa cultural chel monestièr el xe rivà a aver inte i sècołi, ghe xe l'inponénte Baxełega de San Zorzi Mazor, architetada da Andrea Palladio, ełemento esensial del panorama chel se vede da ła piaseta.
Durante i ténpi de Napoleon el monestièr el xe stà serà squaxi conpletamente; l'ìxoła ła xe deventà un presidio miłitar, e eo xe resta soto i governi del'Inpero Austro-Ungàrico e del Regno d'Itałia. Sul lai nord del'ìxoła i xe sta creai el mandracio, separà dal basin de San Marco da na banchina provista de dó torete, e i magazéni de servisio. In sta manièra qua l'ìxoła xe posùa èser considerada come Porto Franco.
Inte el 1951 el Governo Itałian el gà łasià l'uxo del monestièr e de łe àree tacade a ła Fondasion Cini, faxendo scomensar el łavore de consièr e riquałifegasion. Bonifegando n'altra àrea i ga posùo tirar su un anfiteatro al'aria verta: el Teatro Verde, verto inte el 1954. L'òpera ła recorda sia i teatri antighi, sia i teatri de verdo de łe viłe vènete. Sénpre sul'ìxoła se cata ła scóła de nave Giorgio Cini.
Altri progeti[canbia | canbia el còdaxe]
Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so San Zorzi Mazor
el detien schemi gràfeghi so
| Controło de autorità | VIAF (EN) 134917254 · LCCN (EN) sh85117103 · WorldCat Identities (EN) 134917254 |
|---|