San Sèrvoło

San Sèrvoło
	;
Sorte	Ìzoła
Liogo
Rejon aministrativa	Itàlia
Bagnà da	Łaguna de Venesia
Dati e sifre
Àrea	0,0484 km²
	; ; ; ; ; ; ;

San Sèrvoło (in itałian A se uza el topònemo itałianizà San Servolo^[1]), ła ze na izoła de ła łaguna de Venesia, łogà a l'incrozo intrà i Canałi de l'Orfano, de San Nicołò e de'l Lazareto; ła ga na suparfisie de 4,82 etari de cui sirca 3,8 destinài a zardin.

I edifisi[canbia | canbia el còdaxe]

Atualmente i edifisi i ze sudivizìbiłi intrà na parte monumental dove se ga zviłupà i antighi insediamenti benedetini de'l VII e VIII sècoło e cuełi costruìi inte'l XIX sècoło.

Istoria[canbia | canbia el còdaxe]

Convento dei frari e de łe sore[canbia | canbia el còdaxe]

El primo insediamento benedetin el ze łogà tra el 764 e el 804 cuando che i ghe ga catà recèto i mùneghi parà via dai Franchi da'l monastièr de Santo Stefano ad Altin. Inte'l 820 l'abàte de'l monastièr de San Servoło, Zuane el ze stà ełeto Patriarca de Grado. Drioman i benedetini i se ga trasferìo inte l'Abasia de Sant'Iłario 'rente Malcontenta łasando inte l'ìzoła un "despìsio" par i frari più verùi. El ritorno a ła vita conventual el ze avenjio inte'l 1109 co l'arivo de łe sore benedetine che łe ze restàe fin a'l XVII sècoło. A cauza de'l degrado dei imòbiłi e de l'insałubrità de l'izoła inte'l 1615 łe sore łe ze stàe trasferìe in sità a Venesia e i łocałi i venjiva utiłizài cofà depòzito de forménto e, inte'l 1630, come recèto par cuei imorbà.

Da'l 1647 l'izoła ła vien utiłizada da łe sore Benedetine, Domenegane, Fransescane provenjente da l'ìzoła de Creta dopo de ła concuista turca de l'ìzoła e łe ze restàe łà fin a'l 1716 co el convento el ze stà serà par ła só estinsion.

Ospeal[canbia | canbia el còdaxe]

Da'l 1715 l'ìzoła ła ze stà adibìa a ospeal miłitar e inte'l 1725 A ze stà recovarà el primo małà de ménte. Inte'l 1797, el goerno de Napołeon, el despone che i mati de onji censo i venjise recovarà (recetà) a San Servoło che el deventa cusì manicomio e ospeal miłitar a zestion łàega. Inte'l 1798 el goerno el ghe reasenja l'ospeàl ai Fatebenefratelli declarándoło manicomio sentral de'l Veneto, de ła Dalmasia e de'l Tiroło sia par łe done che par i masci. Da'l 1805 a'l 1814 i fransezi i recovararà a San Servoło anca i soldài de l'Inpero napołeònego.

Manicomio[canbia | canbia el còdaxe]

Daspò l'unifegasion a'l Renjo d'Itałia (1866) ła provincia de Venesia ła ze stà incargada de ła zetion de l'Istituto manicomial che ne segue łe varie trasformasion istitusionałe. Inte'l 1932 i Manicomi Sentrałi veneti de San Servoło e San Clemente i ze ciamà Ospeałi Psichiàtreghi.

Inte'l 1978 ze stà afermada ła łeze 180/1978, mejo nota come łeze de'l mèdego venesian Franco Basaglia che ła prevedeva ła saràda dei ospeałi psichiatreghi e inte i ani drio l'ospeal el ze stà dabon serà.

Sentro de studi[canbia | canbia el còdaxe]

Dai ani novanta de'l XX sècoło ła Provincia de Venesia, proprietaria de l'ìzoła, ła ga invià un sentro de promosion multiculturałe. Deso l'Ìzoła ła ze sede de ła Fondasion San Servoło I.R.S.E.S.C. (Istituto par łe Reserche e par i Studi su l'Emarzinasion Sosiałe e Culturałe), de ła Venice International University, de'l Sentro de Formasion in Europrozetasion AICREE, nonchè rezidensa par i studenti de dotorà o in prozeti de scanbio intarnasionałe.

Da'l 2008 l'ìzoła ła reseve anca ła socorsal de l'Academia de łe Bełe Arte de Venesia.

Curiozità[canbia | canbia el còdaxe]

Na serta iłarità inte'l 1942 a'l festival de'l sinema de Venesia ła prezensa de Myriam Petacci, na atora el cui pseudònemo el zera Miria de San Servoło, atezoché dai venesiani, San Servoło ła vien identifegà popołamente cofà el manicomio.