Rod Stewart

Rod Stewart
Biografia
Nasimènto	(en) Roderick David Stewart ; 10 de zenaro del 1945 (78 ani); Łondra
Mòrte
Dati personałi
Altri nomi	Rod Stewart
Altura	1,78 m
Atività
Ocupasion	cantautor , artista discogràfego , chitarista , cantante , vocalist
Atività	1964 - in atività
Zènare	Rock, Blues Rock, rhythm and blues, pop e new wave (it)
Voze	Tenor ; ;
Instrumento muxegałe	voxe, chitara, armonega, banjo
Targheta discogràfega	Warner Bros. Records (it) ; Mercury Records (it) ; Capitol Records (it) ; Atlantic Records (it) ; Warner Records (it)
Àlbun	56
Àlbun stùdio	30
Àlbun dal vivo	4
Àlbun compilation	22
Trajetòria
Òpara
Archivià in	Osler Library of the History of Medicine (en) [ P089] ;
Repertòrio
	Glam rock, Soft rock, Hard rock, Folk rock, Rock and roll, Blues rock, British, blues, pop, Soul, Soul bianco
Fameja
Spoxa	Alana Stewart (it) (1979–1984) ; Rachel Hunter (it) (1990–2006) ; Penny Lancaster (2007–)
Convivente	Kelly Emberg (it) (1983–1990)
Fiołi	Kimberly Stewart (it) ; ( Rod StewartAlana Stewart (it) ); Liam Stewart (en) ; ( Rod StewartRachel Hunter (it) ); Renee Stewart (en) ; ( Rod StewartRachel Hunter (it) ); Sean Stewart (it) ; ( Rod StewartAlana Stewart (it) ); Ruby Stewart (it) ; ( Rod StewartKelly Emberg (it) )
	Commendatore dell'Ordine dell'Impero Britannico (it) ; knight Bachelor (it) ; stella sulla Hollywood Walk of Fame (it) ;
Sito web	rodstewart.com

Roderick David Stewart (Łondra, 10 de zenaro 1945), el ze un cantante britànego

Biografia[canbia | canbia el còdaxe]

Ultimo de na cùbia de orizene scoseze, Rod el ze, co só mare Elsie, el ùnego Stewart nasùo in Inghiltera, a Highgate, soborgo de Łondra. Só pare, i só do fradèłi e łe só do sorèłe i ze nasùi tuti in Scosia. Un mucio fiero de ła só orizene scoseze, el ze senpre stà un gran sostentaor dei Celtic e de ła nasionałe scoseze, ma anca zogador diłetànte. El zoga anca ancùo, cuando che'l pol, in una scuadra seniores. El ze stà el capitan de ła nasional cantanti.

El calcio el ze ła prima vocasion de Stewart, cusì tanto che'l ga avùo ła posibiłità de otenjìr un contrato da profesionista, ma ła só pasion par la mùzega, scomensiàda cantando inte i grupi skiffle de Łondra, ła se raforsa co un tour europeo de'l cantante folk Wizza Jones, che se ło mena co eło come corista.

Inte'l 1964 el entra e va fora da grupi british blues, sonando co John Paul Jones, futuro basista dei Led Zeppelin, Mick Fleetwood, Julie Driscoll, el tastierista Brian Auger e i Steampacket de Long John Baldry.

Drioman el entra inte l'orbita de Jeff Beck, indove el conose Ron Wood, co'l cuało el strenze na amisisia inportante e łonga. Inte'l 1969, el Jeff Beck Group el se sfanta, ma in conpanjia de Wood, el scoseze el se zonta ai Faces, grupo rede dei Small Faces. Da 'sto momento, ła cariera de Stewart ła canbia in varsion sołista e co grupo.

The Rod Stewart Album del 1969, otien calche timido rescontro in Stati Unii de America, ma non in pàtria, indove A ze i Faces ad aver na discreta notorietà. Anpò inte'l 1971 el só terso LP, sucedùo a Gasoline Alley grasie al singoło Maggie May, el ga un gran suceso. 'Sto fato el gavarà inevitabiłi reparcusion inte i Faces, el cui frontman el farà pezar el novo status de star. A ze el prensìpio de un parìodo d'oro: in azonta a Maggie May, tuti i singołi estraesti i gavarà un suceso inpresionante, come Mandolin Wind, Reason to Believe, Every Picture Tells a Story, e Mine for Me scrivesta co Paul McCartney.

Ła popołarità de "Rod the Mod" ła contribuise a spénzer łe vendite dei dischi dei Faces, ma inte'l 1975 el divorsio el se consuma. El cantante el vive un momento d'oro; onji só singoło el se aferma co na fasiłità incredibiłe: Sailing e Tonight's the Night ghe dà ła fama de superstar ma evidensia el sò zlontanarse da'l rock in favor de un romàntego soft rock, a cui fa da bancałèva ła sò voze rùspia.

I canbiamenti de 'sto stiłe no ło scaturìse: inte i primi ani otanta el taca utiłizar ełementi de synth pop ne łe só intarpretasion, mantenjindose saldamente in sima a łe clasifeghe par calche oncora. Pian pianeło parò, pur restando purasè popołàr come parsonazo, spesialmente in Inghiltera, łe só frecuentasion co ła hit parade łe deventa senpre più rare: el vol catar le só raìze e el taren seguro de ła bałada pop. Un ezenpio el ze Infatuation, el cui video el ze anca singla de'l Festivalbar inte'l 1984, ma no se pol dezmentegar brani cofà Young Turks, Baby Jane, Every Beat of My Heart, People Get Ready (da novo co ła prezensa de Jeff Beck), Lost in You, Forever Young o My Heart Can’t Tell You No, che i deventa dei clasèghi dei ani otanta.

Rod Stewart biłieto par el concerto del 1993

Inte i ani novanta, drio el suceso inaspetà de l'òtemo Vagabond Heart, el inside co Bryan Adams e Sting el singoło All for Love par la cołona sonora de'l film I tre moschettieri. El brano, el cui titoło el se ispira al bomò dei tre moschetieri: «Uno par tutti, tutti par uno», el ze scrito da'l medemo Adams co Mutt Lange e Michael Kamen. El singoło el ga ciapà el nùmaro uno del Billboard Hot 100 el 22 zenaro 1994, restàndoghe par tre stemàne.

Inte'l 1998, Stewart el deside de tornar a łe orizeni, ma par un scarso suceso de vendite de un LP el subise un bruto colpo dovùo al só tentativo de reciapar na credibiłità rock; el titoło de l'LP el gera When We Were the New Boys, dove che łe ghitare e ła voze łe torna a łe clàseghe tinte rock de un tenpo. Fursi A ze anca par cuesto che i do dischi drio, Human e It Had to Be You, i segue altre strade: cueła de'l soul par el primo, cueła de'l swing par el segondo, che'l vien fora inte'l 2002 e el ze conponesto da reintarpretasion standard de'l cansonier 'meregan. El segondo vołume de 'st'ùltemo progeto, As Time Goes By..., el nase inte l'utuno 2003 e el ze seguìo da un terso inte'l 2004, che'l ghe vałe ła prima pozision inte łe clasifeghe USA daspò 25 ani, Thanks for the Memory, inte'l 2005 e par ùltemo Fly Me to the Moon...The Great American Songbook Volume V inte el 2010 (disponìbiłe anca in varsion "Deluxe" co 2 CD e 6 brani zontài).

Inte'l 2004 el brano Young Turks el ze stà insarìo inte ła cołona sonora de'l videozogo de ła Rockstar Games, Grand Theft Auto: San Andreas.

Inte'l 2007 A vien publegà e diramà so'l marcà Still the Same... Great Rock Classics of Our Time, rancura indove Stewart reinterpreta sucesi de ła storia rock dei ani sesanta e setanta.

Co 'ste sete publegasion de pesi stòreghi de ła mùzega meregana, Stewart el ga vendùo suparzó 20 miłion de copie.

In pì de cuarant'ani de cariera, Stewart el ga otenjùo vintisete prime pozision inte ła clasifega mondiałe dei dieze singołi pì vendùi. Inte'l 2001 el reseve el Diamond Award of World Music par aver pasà 100 miłion de dischi vendùi inte'l mondo,ma A ze stà stimà che łe vendite dei só dischi łe amontarìa a un totałe de 200 miłion de copie, fazendone uno dei artisti che'l vendesto pi àlbun de tuta ła storia de ła mùzega.

Inte'l 2009 A vien fora ła corajoza rancura Session 1971-1998, un interesante cofaneto de 4 CD che'l contien varsion alternative de racuante canson séłebri de'l cantante oltra a na serie de inediti mai publegà.

Inte'l 2010 A vien publegà Soulbook, un àlbun de clàseghi brani Soul de ła storia de ła mùzega come You Make Me Feel Brand New (co Mary J Blige), What Becomes of the Broken Hearted, My Cherie Amour (co Stevie Wonder) e un mucio de altri prezevołi pesi majistralmente intarpretài. De 'sto CD A ze in comersio do varsion de cui una co łe bonus track Only the Strong Survive e Never Give You Up .

Inte'l magio 2013, Rod torna so ła sena muzegałe co Time, el só vintotèzemo àlbun, conponesto da dòdeze inediti, ùndeze ani daspò Human, só ùltemo łaor de canson orizenałi. Produzesto da'l steso Stewart insieme a Kevin Savigar, só cołaborator dei ani '80 e '90, el disco el senja el ritorno a łe sonorità pop-rock che łe ga contradistinguesto ła pluridesenałe cariera de'l cantante łondineze. Time, antisipà da'l singoło She Makes Me Happy, el ze suito saltà in sima a łe clasifeghe britàneghe, trentasete ani drio ła prima pozision otenjùa da un àlbun in studio de Rod The Mod, A Night on the Town.

Vita privàda[canbia | canbia el còdaxe]

El 16 de zunjo 2007 el se ga spozà a Santa Margherita Ligure co Penny Lancaster. El rito el ze stà sełebrà a Viła Duraso e ła festa ła se ga dezvolzesto a l' Abasia de ła Cervara^[1].

Da'l 2009 Rod e Penny, in ateza de l'otavo erede, el ga desidesto de tornar inte l'amàda Inghiltera e i se gà stabiłìo a Epping, ne l'Essex (presizamente cua [1]), come che mostra el canpo da calcio co l'erba tajà "a ła scoseze" e ła só Ferrari Enzo parchejada inte ła łusuoza viła.

Racosaménti[canbia | canbia el còdaxe]

Inte'l meze de otobre 2011, Rod Stewart, Eros Ramazzotti, Sting, Julio Iglesias ed Ennio Morricone i ga tenjùo concerti a Tashkent, cavedałe de l'Uzbekistan, come avenjimenti prensipałi de'l festival culturałe che'l se organiza co pariodisità anuałe.^[2] Łe połemiche łe nase da'l fatto che'l festival el ze considarà espresion de'l poder ditatoriałe de Islam Karimov, ła cui fia, Gulnara Karimova, ła ze promodora e organizadora de l'avenjimento.^[2] El festival el fornise un stromento de vizibiłità, propaganda e consenso a un dei pezo rezimi de'l pianeta, considarà, segondo i raporti de Human Rights Watch, tra i pi truci e represivi de'l mondo, tanto da begarse el primato negativo co i rezimi de Corea del Nord e Birmania.^[2]

Discografia[canbia | canbia el còdaxe]

Singołi[canbia | canbia el còdaxe]

1971 - Maggie May / Reason to Believe
1972 - You Wear It Well
1975 - Sailing
1976 - Tonight's the Night (Gonna Be Alright)
1977 - I Don't Want to Talk About It / The First Cut Is the Deepest
1978 - Do Ya Think I'm Sexy?
1983 - Baby Jane
1993 - All for Love (con Bryan Adams e Sting, prima aparsion inte ła cołona sonora ofisiałe de'l film I tre moschettieri)
2013 - She Makes Me Happy

Cover in itałian[canbia | canbia el còdaxe]

1973 - Maggy May ła ze ła varsion itałiana de Maggie May, publegada da Little Tony so testo de Roberto Vecchioni.
1975 - Volando ła ze ła varsion itałiana de Sailing, publegada dai Dik Dik.

Note[canbia | canbia el còdaxe]

↑ Rod Stewart sposo in incognito Archivià l'8 de otobre 2009 in Internet Archive. tgcom.it
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Marco Fraquelli, Al dittatore piace la musica. Ramazzotti in concerto in Uzbekistan: chi sono i preferiti dei potenti Archivià il 9 de disenbre 2012 in Internet Archive. , da «Lettera43»

Controło de autorità	VIAF (EN) 3263661 · ISNI (EN) 0000 0001 1436 8306 · El vałore LIAV142438 de SBN no el xe mija bon. · Europeana agent/base/61043 · LCCN (EN) n50010478 · GND (DE) 118618067 · BNF (FR) cb13900064c (data) · BNE (ES) XX1022968 (data) · NDL (EN, JA) 001157401 · WorldCat Identities (EN) n50-010478

[1] Rod Stewart sposo in incognito Archivià l'8 de otobre 2009 in Internet Archive. tgcom.it

[Lettera43-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Marco Fraquelli, Al dittatore piace la musica. Ramazzotti in concerto in Uzbekistan: chi sono i preferiti dei potenti Archivià il 9 de disenbre 2012 in Internet Archive. , da «Lettera43»

[1]

[2]