Rod Stewart
![]() | |||||||||||||||||
Biografia | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nasimento | (en) Roderick David Stewart ![]() Eror Lua: callParserFunction: function " [[Categoria" was not found. (77 ani) Łondra ![]() | ||||||||||||||||
Morte | |||||||||||||||||
Dati personałi | |||||||||||||||||
Altri nomi | Eror Lua: callParserFunction: function " [[Categoria" was not found. | ||||||||||||||||
Formasion profesionałe | |||||||||||||||||
Supervizor dotorałe | |||||||||||||||||
Known by | |||||||||||||||||
Altura | 1,78 m ![]() | ||||||||||||||||
Atività | |||||||||||||||||
Canpo de laoro | |||||||||||||||||
Ocupasion | Eror Lua: callParserFunction: function "
[[Categoria" was not found. | ||||||||||||||||
Atività | 1964 - in atività | ||||||||||||||||
Zènare | Rock, Blues Rock, rhythm and blues e pop ![]() | ||||||||||||||||
Influense | |||||||||||||||||
Infuensa | |||||||||||||||||
Mision spasiałe | |||||||||||||||||
Voze | Tenor ![]() | ||||||||||||||||
Instrumento muxegałe | voxe, chitara, armonega, banjo | ||||||||||||||||
Targheta discogràfega | Eror Lua: callParserFunction: function "
[[Categoria" was not found. | ||||||||||||||||
Àlbun | 56 | ||||||||||||||||
Àlbun stùdio | 30 | ||||||||||||||||
Àlbun dal vivo | 4 | ||||||||||||||||
Àlbun compilation | 22 | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Òpara | |||||||||||||||||
Òpare in rezalto | |||||||||||||||||
Sèrie | |||||||||||||||||
Filmografia | |||||||||||||||||
Papers destacats | |||||||||||||||||
Archivià in |
| ||||||||||||||||
Repertòrio | |||||||||||||||||
Glam rock, Soft rock, Hard rock, Folk rock, Rock and roll, Blues rock, British, blues, pop, Soul, Soul bianco | |||||||||||||||||
Fameja | |||||||||||||||||
Spoxa | Eror Lua: callParserFunction: function " [[Categoria" was not found. | ||||||||||||||||
Convivente | Eror Lua: callParserFunction: function " [[Categoria" was not found. | ||||||||||||||||
Fiołi | Kimberly Stewart (it) ![]() ( ![]() ![]() Liam Stewart (en) ![]() ( ![]() ![]() Renee Stewart (en) ![]() ( ![]() ![]() Sean Stewart (it) ![]() ( ![]() ![]() Ruby Stewart (it) ![]() ( ![]() ![]() ![]() | ||||||||||||||||
Fradełi | |||||||||||||||||
Zenitori | |||||||||||||||||
Sito web | rodstewart.com ![]() | ||||||||||||||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Roderick David Stewart (Łondra, 10 de xenaro 1945), xe un cantante britanico
Biografia[canbia | canbia el còdaxe]
Ultimo de na cùbia de orìxene scosexe, Rod xe, co so amre Elsie, el unico Stewart nasùo in Inghiltera, a Highgate, soborgo de Łondra. So pare, i so do fradèłi e łe so do sorèłe xe nasùi tuti in Scosia. Un mucio fiero de ła so orìxene scosexe, el xe senpre stà un gran sostentaor dei Celtic e de ła nasionałe scosexe, ma anca xogador diłetànte. El xoga anca ancùo, quando ch'el pol, in una squadra seniores. El xe stà el capitàn de ła nasionàl cantanti.
El calcio xe ła prima vocasion de Stewart, cussì tanto ch'el gà avùo ła posibiłità de otegnìr un contrato da profesionista, ma ła so pasion par la muxica, scomensiàda cantando inte i grupi skiffle de Łondra, se raforsa co un tour eoropeo del cantante folk Wizza Jones, che se ło mena co eło come corista.
Inte el 1964 el intra e ese da grupi british blues, sonando co John Paul Jones, futuro basista dei Led Zeppelin, Mick Fleetwood, Julie Driscoll, el tastierista Brian Auger e i Steampacket de Long John Baldry.
Sucesivamente el entra ne l'orbita de Jeff Beck, indove el conose Ron Wood, col cuało strenze na amiçisia inportante e łonga. Inte el 1969, el Jeff Beck Group se sfanta, ma in conpagnìa de Wood, el scosexe se zonta ai Faces, grupo rède dei Small Faces. Da sto momento, ła carièra de Stewart canbia in version sołista e co grupo.
The Rod Stewart Album del 1969, otien qualche timido riscontro in Stati Unii de America, ma non in pàtria, indove xe i Faces ad aver na discreta notorietà. Anpò inte el 1971 el so terso LP, sucedùo a Gasoline Alley grasie al singoło Maggie May, gà un gran suceso. Sto fato gavarà inevitabiłi repercusion inte i Faces, el cui frontman farà pexàr el novo status de star. Xe el prinsìpio de un periodo d'oro: inazonta a Maggie May, tuti i singołi estrati gavarà un suceso inpresionante, come Mandolin Wind, Reason to Believe, Every Picture Tells a Story, e Mine for Me scrita co Paul McCartney.
Ła popołarità de "Rod the Mod" contribuise a spenzèr le vendite dei dischi dei Faces, ma inte el 1975 el divorsio se consuma. El cantante vive un momento d'oro; ogni so singoło se aferma co na façiłità incredibiłe: Sailing e Tonight's the Night ghe dà ła fama de superstar ma evidensia el so slontanarse dal rock in favor de un romantico soft rock, a cui fa da bancałèva ła so vòxe rùspia.
I canbiamenti de sto stiłe no ło scaturìse: inte i primi ani otanta el taca utiłixàr ełementi de synth pop ne łe so interpretasion, mantegnìndose saldamente in çima a łe clasifeghe par qualche ano ancora. Pian pianèło parò, pur restando purasè popołàr come personaxo, masime in Inghiltera, łe so frequentasion co ła hit parade deventa senpre più rare: el vol retrovàr le so raìxe e el teren sicuro de ła bałàda pop. Un exenpio xe Infatuation, el cui video xe anca singla del Festivalbar inte el 1984, ma no se pol desmentegàr brani cofà Young Turks, Baby Jane, Every Beat of My Heart, People Get Ready (da nòvo co ła prexensa de Jeff Beck), Lost in You, Forever Young o My Heart Can’t Tell You No, che deventa dei clasici dei ani otanta.
Nei ani novanta, drìo el suceso inaspetà de l'otimo Vagabond Heart, el inside co Bryan Adams e Sting el singoło All for Love par la cołona sonora del film I tre moschettieri. El brano, el cui titoło se ispira al bomò dei tre moschetieri: «Uno par tutti, tutti par uno», xe scrito dal medemo Adams co Mutt Lange e Michael Kamen. El singoło gà ciapà el nùmaro uno del Billboard Hot 100 el 22 xenaro 1994, restàndoghe par tre stemàne.
Inte el 1998, Stewart decide de tornàr a łe orìxeni, ma par un scarso suceso de vendite de un LP el subìse un bruto colpo dovùo al so tentativo de reciapàr na credibiłità rock; el titoło de l'LP gera When We Were the New Boys, dove che łe chitare e ła voxe torna a łe clasiche tinte rock de un tenpo. Forsi xe anca par questo che i do dischi drìo, Human e It Had to Be You, segue altre strade: quèła del soul par el primo, queła del swing par el segondo, che ese inte el 2002 e xe conponesto da reinterpretasion stàndar del cansonier 'merican. El segondo vołume de sto ultimo progeto, As Time Goes By..., nase ne l'autuno 2003 e el xe seguìo da un terso inte el 2004, che ghe vałe ła prima poxision ne łe clasifiche USA dopo 25 ani, Thanks for the Memory, inte el 2005 e par ultimo Fly Me to the Moon...The Great American Songbook Volume V inte el 2010 (disponìbiłe anca in version "Deluxe" co 2 CD e 6 brani zontài).
Inte el 2004 el brano Young Turks xe stà inserìo ne ła cołona sonora del videozogo de ła Rockstar Games, Grand Theft Auto: San Andreas.
Inte el 2007 vien publicà e diramà sol marcà Still the Same... Great Rock Classics of Our Time, racòlta indove Stewart reinterpreta sucesi de ła storia rock dei ani sesanta e setanta.
Co ste sete publicazion de tòchi storici de ła musica americana, Stewart gà vendùo çirca 20 milioni de copie.
In più de quarant'ani de carièra, Stewart gà otegnùo vintisete prime posision ne ła classifica mondiałe dei diese singołi più vendùi. Inte el 2001 el riseve el Diamond Award of World Music par aver pasà 100 milioni de dischi vendùi inte el mondo,ma xe stà stimà che łe vendite dei so dischi amontarìa a un totałe de 200 milion de copie, fasendone uno dei artisti che gà vendesto più albun de tuta ła storia de ła musica.
Inte el 2009 ese ła coragiosa racolta Session 1971-1998, un interesante cofaneto de 4 CD che contien version alternative de molte canson çełebri del cantante oltra a na serie de inediti mai publicà.
Inte el 2010 vien publicà Soulbook, un albun de clasici brani Soul de ła storia de ła musica come You Make Me Feel Brand New (co Mary J Blige), What Becomes of the Broken Hearted, My Cherie Amour (co Stevie Wonder) e un mucio de altri pregevoi pezzi magistralmente interpretati. Di questo CD sono in commercio due version di cui una co le bonus track Only the Strong Survive e Never Give You Up .
Inte el magio 2013, Rod torna so ła sena musicałe co Time, el so vintotesimo albun, conposto da dodese inediti, undese ani dopo Human, so ultimo laoro de canson orizinałi. Prodoto dal steso Stewart insieme a Kevin Savigar, so cołaborator dei ani '80 e '90, el disco segna el ritorno a łe sonorità pop-rock che gà contradistinto ła pluridesenałe carièra del cantante londinese. Time, antiçipà dal singoło She Makes Me Happy, xe subito saltà in sìma a łe clasifeghe britaniche, trentasete anni drìo ła prima poxision otegnùa da un albun in studio de Rod The Mod, A Night on the Town.
Vita privàda[canbia | canbia el còdaxe]
El 16 zugno 2007 el se ga sposà a Santa Margherita Ligure co Penny Lancaster. El rito xe stà çełebrà a Viła Duraso e ła festa se ga desvòlto a l' Abasia de ła Cervara[1].
Dal 2009 Rod e Penny, in atesa de l'otavo rede, gà deciso de tornàr ne l'amàda Inghiltera e i se gà stabiłìo a Epping, ne l'Essex (precisamente qui [1]), come che mostra el canpo da calcio co l'erba tajà "a ła scosese" e ła so Ferrari Enzo parchegiàda ne ła łusuosa viła.
Racosaménti[canbia | canbia el còdaxe]
Inte el mexe de otobre 2011, Rod Stewart, Eros Ramazzotti, Sting, Julio Iglesias ed Ennio Morricone gà tegnùo concerti a Tashkent, cavedałe de l'Uzbekistan, come avegnimenti prinsipałi del festival culturałe che se organiza co periodicità anuałe.[2] Łe połemiche łe nase dal fatto che el festival xe considerà espresion del poder ditatoriałe de Islam Karimov, ł cui fia, Gulnara Karimova, ła xe promodora e organixadora de l'avegnimento.[2] El festival fornìse un sturmento de visibiłità, propaganda e consenso a un dei pezo regìmi del pianeta, considerà, segondo i raporti de Human Rights Watch, tra i più truci e represìvi del mondo, tanto da begarse el primato negativo co i regìmi de Corea del Nord e Birmania.[2]
Discografia[canbia | canbia el còdaxe]
Albun studio[canbia | canbia el còdaxe]
- 1969 - An Old Raincoat Won't Ever Let You Down (Mercury Records)
- 1970 - Gasoline Alley (Mercury Records)
- 1971 - Every Picture Tells a Story (Mercury Records)
- 1972 - Never a Dull Moment (Mercury Records)
- 1974 - Smiler (Mercury Records)
- 1975 - Atlantic Crossing (Warner Bros.)
- 1976 - A Night on the Town (Warner Bros.)
- 1977 - Foot Loose & Fancy Free (Warner Bros.)
- 1978 - Blondes Have More Fun (Warner Bros.)
- 1980 - Foolish Behaviour (Rhino Records)
- 1981 - Tonight I'm Yours (Warner Bros.)
- 1983 - Body Wishes (Warner Bros.)
- 1984 - Camouflage (Warner Bros.)
- 1986 - Every Beat of My Heart (Warner Bros.)
- 1988 - Out of Order (Warner Bros.)
- 1991 - Vagabond Heart (Warner Bros.)
- 1993 - Lead Vocalist (Warner Bros.)
- 1995 - A Spanner in the Works (Warner Bros.)
- 1998 - When We Were the New Boys (Warner Bros.)
- 2001 - Human (Atlantic Records)
- 2002 - It Had to Be You: The Great American Songbook (J Records)
- 2003 - As Time Goes By: The Great American Songbook 2 (J Records)
- 2004 - Stardust: The Great American Songbook 3 (J Records)
- 2005 - Thanks for the Memory: The Great American Songbook 4 (J Records)
- 2006 - Still the Same... Great Rock Classics of Our Time (J Records)
- 2009 - Soulbook (J Records)
- 2010 - Fly Me to the Moon...The Great American Songbook Volume V (J Records)
- 2012 - Merry Christmas, Baby (Verve Records)
- 2013 - Time (Capitol Records) - 1ª poxision ne ła UK Albums Chart, 4^ ne ła Canadian Albums Chart ed in Xermania, 5^ in Nova Xełanda, 6^ in Austrałia e 7^ ne ła Billboard 200, in Svesia ed Austria
Albun live[canbia | canbia el còdaxe]
- 1982 - Absolutely Live (Warner Bros.)
- 1993 - Unplugged ...and Seated (Warner Bros.)
Racolte[canbia | canbia el còdaxe]
- 1973 - Sing it Again Rod (Mercury Records)
- 1976 - The Best of Rod Stewart (Mercury Records)
- 1979 - Greatest Hits, Vol. 1 (Warner Bros.)
- 1989 - The Best of Rod Stewart (Warner Bros.)
- 1989 - Storyteller - The Complete Anthology: 1964-1990 (Warner Bros.)
- 1990 - Downtown Train - Selections from the Storyteller Anthology (Warner Bros.)
- 2001 - The Story So Far: The Very Best of Rod Stewart (Warner Bros.)
- 2008 - The Definitive Rod Stewart (Warner Bros., Rhino Records)
- 2010 - Once in a Blue Moon: The Lost Album (Rhino Records)
Singołi[canbia | canbia el còdaxe]
- 1971 - Maggie May / Reason to Believe
- 1972 - You Wear It Well
- 1975 - Sailing
- 1976 - Tonight's the Night (Gonna Be Alright)
- 1977 - I Don't Want to Talk About It / The First Cut Is the Deepest
- 1978 - Do Ya Think I'm Sexy?
- 1983 - Baby Jane
- 1993 - All for Love (con Bryan Adams e Sting, prima apparizione nella colonna sonora ufficiale del film I tre moschettieri)
- 2013 - She Makes Me Happy
Cover in itałian[canbia | canbia el còdaxe]
- 1973 - Maggy May xe ła version itałiana de Maggie May, publicàda da Little Tony su testo de Roberto Vecchioni.
- 1975 - Volando xe ła version itałiana de Sailing, publicàda dai Dik Dik.
Note[canbia | canbia el còdaxe]
- ↑ Rod Stewart sposo in incognito Archivià l'8 de otobre 2009 in Internet Archive. tgcom.it
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Marco Fraquelli, Al dittatore piace la musica. Ramazzotti in concerto in Uzbekistan: chi sono i preferiti dei potenti Archivià il 9 de disenbre 2012 in Internet Archive. , da «Lettera43»
Controło de autorità | VIAF (EN) 3263661 · ISNI (EN) 0000 0001 1436 8306 · Europeana agent/base/61043 · LCCN (EN) n50010478 · GND (DE) 118618067 · BNF (FR) cb13900064c (data) · BNE (ES) XX1022968 (data) · NDL (EN, JA) 001157401 · WorldCat Identities (EN) n50-010478 |
---|