Sandolo
_-_Sandolo.jpg)  |
_-_BEIC_6357461.jpg)
El sòndoło (sàndoło o sandalo in itałian) el ze una de łe pì famoze e più difondeste inbarcasión de ła Łaguna Veneta.
Caraterìsteghe[canbia | canbia el còdaxe]
La ze na barca a fondo piato tìpega de ła łaguna de Venesia che inte łe sò varianti ła pol canbiar dimension che ła va da pòco più de 5 a suparzò 10 metri.
Ła se pol considarar ła barca "de baze" de ła Łaguna Veneta, in cuanto racuante de łe altre inbarcasión łe ze derivàe da 'sto modeło. Drio i dòpari, łe forme e ła zona d'utiłizo st'altro el ga ciapà nomi difarenti, sàndoło puparin, sàndoło sciopon, sanpierota o sàndoło de sanpiero, mascareta, sàndoło buraneło, sàndoło da barcariol, saltafosi.
Ła ze na inbarcasión sòłida, capiente e manezèvołe: el scafo łongo e streto infati ła rende màsime adata a ła condusion a remi co ła tradisionałe tècnega de ła voga a ła veneta.
Tutociò ciare vòlte A ze posibiłe całumar (osarvar) dei sàndołi co ingansà un motor forabordo.
Un tenpo ła gera utiłizada soratuto par ła pesca, mentre ancùo ła se dòpara anca par diporto trasporto de parsone o de carghi sàvi o par regate.
Curiozità[canbia | canbia el còdaxe]
El tèrmen sàndoło, in dòparo da'l 1292, el ga e só raìze etimołòzeghe inte ła paroła łatina sandalium, calsaùra che, a cauza de ła só forma piata, ła recorda el fondo de ła barca, che'l ze sensa cołónba par soportar megio i basi fondałi łagunari.