Ceza de Santa Maria de ła Vizita
_Venezia.jpg)  | |
| Nome orizenałe | (it) Santa Maria della Visitazione |
|---|---|
| Biografia | |
| Dati personałi | |
| Rełijon | Catołicismo |
| Sito web | donorione-venezia.it… |
|
| |
 Ceza de Santa Maria de ła Vixita | ||
| ||
| Nome inte ła łéngua orizenałe | (it) Santa Maria della Visitazione | |
|---|---|---|
| Epònemo | Vizitasion de ła Beada Vèrzane Maria | |
| Dati | ||
| Sorte | Céxa | |
| Costrusion | 1494 | |
| Desołusion | 1810 | |
| Dedicà a | Vizitasion de ła Beada Vèrzane Maria | |
| Caraterìsteghe | ||
| Stiłe architetònego | architetura renasimentałe | |
| Materiałe | cuareło | |
| Pozision | ||
| Venesia | ||
| Pozision | Dorsoduro | |
45°25′46.42″N 12°19′35.87″E | ||
| Atività | ||
| Diòseze | Patriarcàdo de Venesia | |
| Rełijon | Catołéga | |
| Ligo web | donorione-venezia.it… | |
|
| ||
Ła Cieza de Santa Maria de ła Visita (dita anca dei Artizanełi o San Gerołamo de i Gezuati) ła ze un edifisio rełigiozo de ła sità de Venesia, situà inte'l sestier de Dorsoduro.
Storia
[canbia | canbia el còdaxe]'Sto edifisio de ùzma rełigioza el ze el primo ezenpio de Cieza renasimental a Venesia. Co fasada so łe fondamenta de łe Zàtare a i Gezuati, ła ze stada costruìa a partir da'l 1494 da un grupeto de frari che i rivava da ła Toscana, diti Gesuati che i se vałeva de maestranse comacine. Gera stà nominà architeto Francesco Mandello, de orìzene łonbarda. El revestimento de ła fasada el ze stà fidà a Francesco Lurano da Castiglione, che'l ło ga fenìo inte'l 1504 [1].
Inte'l 1669 el ze pasà a i frari Domenegani che za i gera prezenti in sità i cuałi, costruìa par òpara de Giorgio Massari ła nova céxa de Santa Maria del Roxario, resevendo ła rancura de łibri de gran vałor oferta in dono da Apostolo Zeno, inte'l 175 i ła ga trasformada in biblioteca verta a'l pùblego. I armèri de ła biblioteca, dezenjài anca cuełi da Massari, i ze ancùo conservài inte i łocàłi de l'Academia de łe Bełe Arti (1). Inte'l 1810 Napołeon Bonaparte el ga zlontanà i frari. Ła Cieza depreada de i só łibri, ła ze restàda zbandonada par diversi ani durante i cuałi ze crołàda ła picòła cùboła e i só afreschi i ze cusì ndài persi sensa remedio. A l'insirca a ła metà de'l miłeotosento ła ze tornada a funsionar cofà Cieza par i orfanełi rancurài inte l' ex convento visin. Dopo che ła ze stada pròpietà par varie volte e avendo avùo diversi pasagi de canbio de propietà ła ze stada precavada inte'l 1923 da San Luigi Orione che'l ga continuà ad uzarla ancora par el culto rełigiozo de i só orfani, ciamài "Artizanełi". Un inportante restauro de l'edifisio sacro el ze stà reałizà inte i ani 1994-1995 da i finansiamenti erogà da'l Mazistradro de łe Acue de Venesia, da ła Region Veneto e da i Comitati Internasionàłi tramide l'IRE.
Atualmente l'edifsio el ze adibìo a Cieza de ła Comunità rełigioza de San Luigi Orione e el vien uzà co ghe ze mostre d'arte o conserti.
'Rente ła cieza, e cołegài a ła stesa da un giostro cuatrosentesco, ze stà costruìo inte'l Setesento senpre so dezenjo de Giorgio Massari un gran convento, formà da do giostri e do fabricadi: uno fenìo patoco e l'altro restà no fenìo a càuza de ła morte de'l mèdemo architeto, capitada el 20 desenbre 1766. I do fabricadi monàsteghi i comùnega intrà de łori co na scała ovałe, senpre orizenaria de'l Setesento, senpre de'l Massari, restaurada so'l scominsio de'l 2011. Inte'l 1996 'sto conpleso el vien trasformà, mantenjindo parò ła strutura monàstega che'l gaveva, in Caza Rełigioza de ospitałità e de Sentro Congresi. L'intrada de ła Caza rełigioza e de'l Sentro Congresi, che na volta ła se catava so ła dreta de ła Cieza de ła Vizita, deso ła se trova in Canpo Sant'Agneze, danansi a ła Cieza omònema.
Se pol vizitar l'antiga Cieza de i Gezuati e l'ex convento co ła scała ovoidałe de'l Massari resałente a'l setesento, inderisándose a'l personal de ła reception de'l Sentro Cultural Don Orione Artigianelli.
Descrision
[canbia | canbia el còdaxe]Ła fasada de ła Cieza ła ze stada inaugurada inte'l 1504, drioman l'intiero edifisio de ła Cieza el ze stà tuto consacrà el 21 desenbre 1524 da Giovanni vescovo de Tiberiade (come che reporta ła taveła drento a'l giostro tacà a ła cieza), ła se prezenta desconsa, soratuto a l'interno. Tante òpare che se trovava a l'interno łe ze stàe cavàe drio el 1750 (tanto da farghe dir a'l stòrego Francesco Sansovino, so fio de'l gran architeto Jacopo Sansovino, che no ghe gera spasio in 'sta cieza) e trasferìe 'rente łe Gałarìe de l'Academia de łe Bełe Arti in Venesia (ła pała de Francesco Rizzo) o in altre cieze, come inte'l cazo de ła pała de ła Crocifissione de'l Tintoretto che ła ze stada menada inte ła Cieza drio de i Gezuati (terso altar a sanca), o łe portełe d'organo de'l Tiziano finìe a New York, da un cołesionista privà, e de łe cuałe deso s'a perso łe trase (da ła "Rełasion" za sità. Parò ła Cieza de ła Vizita ła conserva oncora de łe òpare de prezevołe reałizasion, come ła Pentecoste de'l Padovanino, che se pol véder drio l'alter mazor e ła Crocifissione atribuìa a Nicolò Renieri (el cui nome reàl el ze Nicola Régnier, pentor de orìzene fiaminga posta so l'altar de sanca. Altre òpare da no despresàr łe ze i do dipinti sincuesenteschi monocromi de injoto, che łe retrae do véscovi (che se trova sora łe do porte, in banda a l'alter sentral); i cuatro afreschi inte i tondi a i pìe de ła cùboła e restorà de resente, de data resałente so'l scominsio de'l Sincuesento, che raprezenta i cuatro evanzełisti. Su l'altar łaeran drito ghe ze ła teła de Alessandro Revera (sirca de'l 1850) indove ze rafegurà el santo venesian Girolamo Emiliani (o Miani) che ghe fida a ła Beata Verzene i só orfanełi.
Inte l'ex sagrestìa, dadrìo l'alter mazor, ghe ze na icona marmorea de scominsio Sincuesento (atribuìa a ła Scoła de i Lombardo), co l'imàzene de Dio padre che sorregge il figlio Gesù morente in croce na scafa senpre de'l Sincuesento in marmaro roso de Verona e do formełe de'l Sìesento che łe rafegura l'Addolorata e il Cristo flagellato.
Ła parte pì senjifegadiva e prezevołe ła ze el sofito che'l rancura 58 tołe (ezenpio daseno raro a Venesia) onjuna de metri 1,30 par onji banda, co retrati de santi dell'Antico e del Nuovo Testamento e un tondo sentral (de'l diametro de metri 2,50) rafegurante l'incontro tra la giovane Vergine Maria e sua cugina Elisabetta. I dipinti i resałe a i scominsi de'l Sincuesento e i ze òpare de Pietro Paolo Agabiti (o Agapiti, 1470 sirca - 1539) e de ła só botega che ła òparava tra łe Marche e ła Toscana. Serte tołe łe reveła influsi de łe scołe de Leonardo da Vinci e de Luca Signorelli.
Da l'otobre 2008 ła Cieza ła ze stada arichìa da na nova Via Crucis (ispirà a ła Via Crucis de Giambattista Tiepolo che ła se trova inte ła sagrestìa de ła céxa de San Poło e altri do cuadri a sogeto rełigiozo, piturài su teła da Maurizio Favaretto (desendente de'l Veronese e a'l dì d'ancùo insenjante in un łiceo artìstego venesian), co ła cołaborasion ad òpara de serti só arlèvi (puti) e da un grupo de artisti só amighi.[2].
Da'l setenbre 2009 a'l Zenaro 2013 i 58 dipinti de'l sofito łinjeo i ze stài rigorozamente restorài.
-
-
-
El sofito òpare de Pietro Paolo Agabiti -
Pentecoste del Padovanino -
Crocifissione atribuìa a Nicolò Renieri
-
-
-
_Venezia_-_Chiostro.jpg)
_Interno.jpg)
_Soffitto.jpg)
_La_Pentecoste_del_Padovanino.jpg)
_Girolamo_Emiliani_(o_Miani)_che_affida_alla_Beata_Vergine_i_suoi_orfanelli_di_Alessandro_Revera.jpg)
_San_Marco.jpg)
_San_Giovanni.jpg)
Curioxità
[canbia | canbia el còdaxe]Ła Ceza de Santa Maria de ła Vixita apare anca inte el videoxogo Assasin's Card. El protagonista Ezio Auditore, perlustrando i soteranei de ła Ceza se catarà un caramàl xigange che nua ne l'aqua dopo aver strucà so un mecanismo.
Note
[canbia | canbia el còdaxe]- ↑ Da documenti conservati presso l'Archivio Vaticano a Roma e riferiti nella relazione storico-archivistica del 26 gennaio 2001, intitolata L'ex monastero dei Gesuati a Venezia. Storia ed evoluzione a cura della dottoressa Martina Minini. Copia della relazione ze consultàbiłe presso il Centro Culturale Don Orione-Artigianelli situato a lato della chiesa stessa.
- ↑ Notizie provenienti dai documenti conservati presso il Centro culturale degli Artigianelli-Don Orione, Venezia
Altri projeti
[canbia | canbia el còdaxe]
Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Céxa de Santa Maria de ła Vixita
el detien schemi gràfeghi so
_la_Crocifission_attribuita_Nicolas_R%C3%A9gnier.jpg){kind=link}