Ceza de Santa Croze (Venesia, Santa Croze)
 Ceza de Santa Croxe | ||
| ||
| Epònemo | Vera Croze  | |
|---|---|---|
| Dati | ||
| Sorte | Ceza | |
| Costrusion | 586 1342 sèculo XVI | |
| Dedicà a | Vera Croze | |
| Caraterìsteghe | ||
| Stato de dòpara | interà o desfà | |
| Stiłe architetònego | architettura romanica in Italia (it)  architetura renasimentałe | |
| Pozision | ||
| Venesia | ||
| Pozision | Santa Cróxe | |
45°26′20.14″N 12°19′14.59″E | ||
| Atività | ||
| Diòseze | Patriarcàdo de Venesia | |
| Rełijon | catołega | |
|
| ||
Ła Cieza de Santa Croze ła gera un edifisio łerigiozo de Venesia, che'l se trovava inte'l sestier de Santa Croze a cui se ghe dava el nome. Ła ze stada desfada inte'l 1810.
Storia
[canbia | canbia el còdaxe]Ła gaveva orìzene un mucio antighe, fondada, segondo ła tradision, inte'l 1568. Łe cròniche antighe łe ghe ne atribuise l'eresion a'l Mastropiero e a i Badoaro e, senpre segondo 'st'altre, inte'l 1774 Obelario, primo véscovo de Olivoło el declarava che ła fuse parochial.
Inte'l 1109 i Badoer, che i ghe ne conservava el giuspatronato, i ła ga cedùa a i cluniacensi. Verso ła metà de'l XIV sècoło i mùneghi, invizi par ła só condota scandałoza, i ga zbandonà el convento. Ła Cieza ła ze pasada donca in zestion a'l capitoło de canonici che i ła ga costruìa (ła ze stada consacrada el 28 setenbre 1342). El priorato el se ga redoto inte'l fraténpo in comenda.
Inte'l 1460 Eugenio Memmo, uno de i priori comendatari, el ga consedesto a do romìte, Sofia Veneziana e Agnese Ungara, de costruir 'rente Santa Croze do cazanse picenine. Inte'l 1470 ze ndà a formarse na vera e propia comunità de mùneghe, che prima gera tersiarie fransescane pì tardi clarise. Morto Memmo, papa Sisto IV el ghe ga conceso ła conpleta zestion de Cieza e monastièr. A partir da'l 1594 el convento no'l ze stà più sotoponesto a Minori Oservanti, ma el ga dipendesto diretamente da'l Patriarcà de Venesia.
Avendo visto che łe condision de 'sta Ceza łe gera precarie, ła ze stada recostruìa so'l fenir de'l Sincuesento da l'architeto Antonio Da Ponte e reconsacrada el 10 ługio 1600 da'l véscovo de Pistoia Ottavio Abbiosi.
Inte'l 1806, co ghe ze stàe łe sopresion de Napołeon, el monastièr el ze stà declarà de "prima clase" e inte'l 1807 el ga acolto łe mùneghe che łe rivava da Santa Chiara. Anpo', inte'l 1810 ze stà serà anca el conpleso de Santa Croze; ła Cieza par un fià de tenpo ła ze stada utiłizada cofà magazen, fin cuando ła ze stada butada zó.
So'l łogo indove ła se łevava, ze stài reałizài i giardini Papadopołi che, in tenpi pì resenti, i ze stài in parte interesài da ła costrusion de'l terminal autombobiłìstego de Piasal Roma.
Edifisio
[canbia | canbia el còdaxe]Santa Croze ła sorzeva so łe rive de'l Canal Grando. A l'esterno ła se caraterizava par l'austera (garbéta) fasada co tre prezevołi portałi. Drento se catava nove altari, de i cuałi el mazor el gera nobiłià da na pała de Paolo Piazza rafegurante l'Adorazione della Croce. Ghe gera po' esponeste altre òpare de Andrea Vicentino, Girolamo Pilotti, Odoardo Fialetti, Palma il Giovane, Tintoretto, Leandro Bassano. In azonta se ghe trovava łe tonbe de i dozi Domenico Morosini e Orio Mastropiero.
Bibliografia
[canbia | canbia el còdaxe]- Marcello Brusegan, Guida insolita ai misteri, ai segreti, alle leggende e alle curiosità delle chiese di Venezia, Newton Compton, 2004, pp. p. 378, ISBN 9788854100305.
- Giuseppe Tassini, Curiosità Veneziane vol. 1, note integrative e revision a cura di Marina Crivellari Bizio, Franco Filippi, Andrea Perego, Venezia, Filippi Editore, 2009 [1863], pp. p. 90, ISBN 9788864950624.
Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Céxa de Santa Croxe
el detien schemi gràfeghi so
