Vov

Vov

Manifesto publisitario del 1910 (autor: Aldo Mazza)

El Vov , el ze un łicor de orizene veneta a baze de vovi. Par antonomazia el medèzemo sostantivo el ze comunemente doparà anca par indegar preparai cazałinghi de zabajon łicorozo e anca i anàłoghi prodoti de ła concorensa.

El prodoto, vendùo fin dal prensipio in una caraterìstega bosa siłìndrega in vetro bianco, el ze considarà na icona inte'l mondo dei łicori itałiani.

Storia

El łicor che sarà drìoman ciamà Vov, el ze stà ideà inte'l 1845 da Gian Battista Pezziol, pastisier de Padoa spesiałizà inte ła produsion del toron, ałimento par ła cui confesion se dòpara ła sołita ciara dei vovi. Pezziol ga avesto l'intuisoon de uzar łe bałote de resto, in unione a vin marsała, alcol e sùcaro, par inviar ła produsion de un zabajon łicorozo, bevanda enerzètega asàe in voga a chel tenpo anca come ricostituente. El prodoto ze stà inisialmente metesto in comersio co'l nome Vovi , osia vovi in łengua veneta; drìoman, cuando el prodoto gaveva inisià a varcar i confini rejonałi, el nome ze stà mudà in Vov.

Inte'l 1856 el suceso comersiałe del novo łicor za notevołe e Vov vien prezentà a ła corte de Viena, indove i arciduchi d'Austria, apresada ła cuałità de ła bevanda, i rełasa un sołene breveto co àcuiła a do teste. Inte'l 1869 Pezziol riseve na medaja d'arzento a l'espozision provinsiałe de Padoa par i progresi conseguìi inte'l canpo dolsiario e de ła produsion de łicori.

Intrà el XIX e'l XX sècoło inte'l Forlivese, ła popołarità de ła bevanda ła jera tale che ła conpariva inte i normałi łibri de cuzina, come rezulta da na riseta catà fora inte'l 2016, in cui A se doparava: sìncue vovi, mezo chiło de sùcaro, 200 ml de acua, 200 de marsała, artanti de alcool puro, un gotezìn de rum, un gramo de vaniłina.

Durante ła segonda guera mondiałe Vov zonze so i canpi de bataja: in vertù de łe só reconosùe propietà enerzizanti el vien fornìo a łe trupe inpegnàe in conbatimento co'l nome de VAV2, acrònmeo de Vin Ałimento Vigorozo.

Fra i ani sesanta e setanta del XX sècoło el razonze ła masima difuzion zenarando ła nasita de imitasion e concorenti; tra łori el Zabov de ła Moccia rivarà adiritura a supararghene łe vendite suparzo ai ani 2010. Inte i ani '80 e '90 del XX sècoło, mentre Vov el vien distribuìo e apresà anca a l'estero, paradosalmente el łicor el conose un łongo periodo de declin in Italia, mitigà soło da ła costante rechiesta inte łe łocałità de montagna, e in partegołar inte i bar de łe stasion de sport invernałi.

Łe raìze padoane del łicor łe ze andàe progresivamente perdeste: inte i ani 2000 Vov el ze produzesto e distribuìo da ła Sil, ła Società Italiana Liquori che ne sposta la produzione a Pozzilli, per poi passare nel 2012 al gruppo Molinari, che porta la produzione a Moncalieri.

In ani recenti, Vov ga conosùo na nova fortuna grasie soratuto al cocktail bombardino, de'l cuało el ze el conponente fondamentałe, tornà de moda soratuto so łe piste da si. Vov se zova in zonta de na zenarałe tendensa a revałutar i prodoti eno-gastronòmeghi stòreghi de ła tradision itałiana.