Raimondo Vianello

Da Wikipedia, l'ençiclopedia libara.

Raimondo Vianello (Roma, 7 magio 1922 - Miłan 15 avrìl xe stà un ator, condutor tełevixivo e senegiator itałian.

Durante ła so cariera tacà so ła fin dei ani quaranta el gà alternà ła so cariera de ator comico in nùmaroxe tełarìne, inpegnandose de frecuente anca cofà senegiator de diversi film, condutor tełevixivo de varietà un mucio famoxi in RAI (Un due e tre Tante scuxe, e sucesivamente in Mediaset (Attenti a noi due), e po' el se ga dedicà a ła condusion de trasmision tełevixive cofà (Zig zag e programi tełevixivi (Pressing).

Masime prołifici xe stài i sodałisi artistici co Ugo Tognazzi, col qual inte i ani sinquanta el ga xirà diversi film e prexentà el varietà Un due tre, e in particołàr coso mojer Sandra Mondaini, co ła cuałe dai ani sesanta el gà reałixà na gran parte dei varietà e diversi film. I ultimi deceni de atività de ła cùbia xe stài caraterixài da ła sitcom Casa Vianello, trasmesa in tełevixion par sìrca vinti ani. Co Mike Bongiorno, Corrado, Enzo Tortora e Pippo Baudo l'è considerà uno dei pari fondadori de ła tełevixion itałiana.

Biografia[canbia | canbia el còdaxe]

El gera quarto fio de Guido Vianello, de na fameja veneta co tradision marinare orixinal de Pełestrina, e de Virginia dei marchesi Accorretti, de antiga fameja maceratexe. Nato a Roma, el gà pasà ła so xoventù a Poła, indove el s'avea trasferìo co so pare, amiràl de ła Regia Marina preposto al comando de ła famoxa academia naval xa austro-ungarica, e po', durante ła Seconda guera mondiałe in Dalmasia, senpre par motivi de servisio del pare. Sucesivamente Raimondo se gà iscrito a ła facoltà de xurisprudensa, indove el gà ciapà ła łaurea sensa parò mai exercitar alcuna profesion forense. A seguito de ła so adexion a ła Repubblica Sociale Italiana[1] , come sotouficial dei bersalieri, inte el 1945 el xe stà detenùo dai Ałeati inte el canpo de Coltano co altri personaxi famoxi (i atori Dario Fo, Walter Chiari, Enrico Maria Salerno, Ugo Tognazzi. l'ołinpionico de marcia Giuseppe Dordoni, el xornałista Enrico Armeri, el regista Luciano Salce e 'l połitico Mirko Tremaglia [1]. .

Poco tenpo pasà ła seconda guera mondiałe, co so fradeło Roberto, el xe stà atleta e dirigente del Sentro Nasionałe Sportivo Fiamma, ma el gheva anca ła pasion par el calcio xogà; infati el xe stà anca sercà dal Pałermo, che inte el 1946 faxeva parte del canpionato de Serie B e che ghe gavarìa oferto 30 000 franchi al mexe, ma el gà refudà l'oferta, parchè el gavea altre anbision. El se gà łimità donca a xogare in Tersa Categoria, ne ła SaMo, squadra de cui el gera Prexidente che portava inisiałi de ła so futura muger, Sandra Mondaini [2].

El gà partesipà a ła rivista Cantachiaro n°2 de Garinei e Giovannini, in cui gà avùo gran suceso: inte i ani sinquanta dopo el teatro de rivista, el xe pasà al sinema, come caraterista, e al teatro. El gran suceso ghe xe rivà in tełevixion, co Ugo Tognazzi inte el programa Un due tre. El gà partesipà al spetacoło del sabo sera Il tappabuchi, in cuałità - segondo l'ironica definision dei titołi di testa del programa - de "juto prexentador" de Corrado.

El 28 magio 1962 se gà spoxà co Sandra Mondaini, fioła del pitor Giacinto "Giaci" Mondaini, conosùa sol set inte el 1958, co ła cuała el gà laorà in cùbia par squaxi siqnuant'ani [3]. Nei ani setanta i gà partesipà a diversi varietà trasmesi da ła RAI, come Sai che ti dico?, Tante scuse, Di nuovo tante scuse, Noi... no!, Io e la Befana, par po' continuàr fin sol scominsio dei ani otanta co quis Sette e mezzo e Stasera niente di nuovo, 'vanti de pasàr ai canałi Fininvest co so muger.

So Canałe 5 ła cùbia ga prexentà i varietà Attenti a noi due, Attenti a noi due 2 e Sandra e Raimondo Show, e gà interpretà ła sit-com Casa Vianello (1988-2007) (co ła partesipasion de l'atrice Giorgia Trasselli inte el ròło de ła Tata). Intra el 1996 e 'l 1997 ła serie se gà trasferìa in canpagna, co sinque film par la tv intitołài Cascina Vianello (a cui gà partesipà anca Paola Barale) e altri sinque intitołà I misteri di Cascina Vianello: in questi ultimi ła cùbia se simentava in una stranba atività de investigasion par scoverxer i autori de dełiti o latrosìni, senpre in ciave umoristica. Inte el 2004 ła cùbia gà reałixà ła so ultima trasmision tełevixiva, Sandra e Raimondo Supershow, trasmesa in onda inte el preserałe de ła domenega durante tuta l'istà, dove i gà ripercorso ła so cariera artistica tramite ła prexentasion de nùmaroxi filmati de repertorio a un grupo de toxi[4].

Co ła fiction Crociera Vianello (2008) ła cùbia gà dà l'adio a łe sene, anca se Vianello se gà da pòsta dichiarà a eser ospità, soratuto in trasmision sportive, come «ospite un fià' dormiente [5].

Da soło, senpre so Canałe 5 el gà prexentà i quis Zig zag (1983-1986) e Il gioco dei 9 (1988-1990), mentre su Italia 1 ła trasmision sportiva Pressing (1991-1999), durante ła cuała, in ocaxion de ła diséxa in canpo połitico de Silvio Berlusconi inte el 1994, gà dichiarà in un diałogo co Antonella Elia l'intension de votar par el pròpio editor a łe iminenti ełezioni połitiche [6]. Dal 2000 al 2006 el xe stà ospite e opinionista de ła trasmision sportiva Pressing Champions League, prexentàda da Massimo De Luca.

Deventà oramai na fegura de rimàrco del "bon presentator", par la capaçità de trasmetér na atmosfera cordiałe, Vianello xe stà po' ciamà da nòvo in RAI a prexentàr el Festival de Sanremo 1998: el so modo de prexentàr xe stà in xeneràl considerà ełegànte e destacà [1].

El mor a 87 ani el 15 avrìl 2010 arénte l'ospeal San Raffaele de Miłan, dopo 11 dì de recèto a cauxa de un bloco renałe[7], precedendo di cinque mesi la moglie Sandra[8]. Ła camara ardente vien parecià preso el studio 4 de Mediaset a Cołogno Monsexe, el steso dove par più de diexe ani i coniugi Vianello gaveva registrà i epixodi de ła sit-com Casa Vianello. Dopo el funerałe, che s'a desvòlto el 17 avrìl 2010 arénte ła Ceza de Dio Pare a Miłan 2 a ła prexensa de so muger Sandra Mondaini, de ła famegia de fiłipini che ło gà asistìo inte i ultimi ani e de tanti personaxi del spetacoło e de ła połitica, el vien sepełìo a Roma, ne ła tónba de fameja arénte el simitero del Verano. Ła muger Sandra, sconarsa el 21 setenbre del steso ano, in baxe a łe so vołontà testamentarie e diversamente da quanto tuti se spetava, vien invese sepełìa a Miłan inte el Simiterio de Lambrate tacà a so mama Giuseppina e non a Roma, visin a so marìo Raimondo[9]. El 2 novenbre 2010 i nomi de Sandra e Raimondo xe stài iscriti al Famedio, inte el corso de na cerimònia publica[10]. .

Teatro[canbia | canbia el còdaxe]

Filmografia[canbia | canbia el còdaxe]

Sinema[canbia | canbia el còdaxe]

Ator[canbia | canbia el còdaxe]

Senexador[canbia | canbia el còdaxe]

Tełevixion[canbia | canbia el còdaxe]

Television[canbia | canbia el còdaxe]

Senegiador[canbia | canbia el còdaxe]

Onoreficense[canbia | canbia el còdaxe]

Gran Uficiałe de l'Ordene al merito de ła Republica Itałiana- 26 zugno 1996. De inisiativa del Prexidente de ła Republica [11]

Premi e riconosimenti[canbia | canbia el còdaxe]

Curioxità[canbia | canbia el còdaxe]

  • El gera el nevodo del poeta futurista Alberto Vianello e xermàn del cantante Edoardo Vianello e del pare del xornałista Andrea Vianello.
  • El gera un gran tifoxo de l'Inter e sinpatixante verso łe squadre de łe sità natałi dei genitori: l'Ancona (sità d'orìxene de ła mare) e 'l Union Venesia (Venesia) (sità de orìxene del pare).
  • Durante na so intervista poco tempo 'vanti de morìr, in tono schersoxo Raimondo gaveva dito "se mi gavesse da riviver refarìa tuto isteso, fora che na roba: spoxar me muger".

Note[canbia | canbia el còdaxe]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Claudia Morgoglione, E' morto a Milano Raimondo Vianello. Gran signore dello humour televisivo, repubblica.it, 15 aprile 2010. entrada il 16 aprile 2010.
  2. ↑ Addio a Raimondo Vianello. Anche il calcio piange. Gazzetta.it
  3. ↑ E' morto Raimondo Vianello, in la Stampa.it, 15 de apriłe 2010. entrada il 16-04-2010.
  4. ↑ Mariella Tanzarella, Co Mondaini e Vianello il battibecco diventa show, in la Repubblica, 20 de zugno 2004, pp. 53. entrada il 16-04-2010.
  5. ↑ Addio a Vianello, maestro del varietà
  6. ↑ Vianello e Bongiorno, spot contestato par Sua Emittenza, in Corriere della Sera, 22 de marso 1994, pp. 3. entrada il 16-04-2010.
  7. ↑ Maria Volpe, Sandra, co Raimondo fino all'ultimo, in Corriere della Sera, 16 de apriłe 2010, pp. 15. entrada il 18-04-2010.
  8. ↑ È morta Sandra Mondaini Ansa.it
  9. ↑ Lo strano destino di Sandra e Raimondo uniti in vita ma separati in morte, corriere.it, 24 settembre 2010. entrada il 31 luglio 2011.
  10. ↑ Inte el Pantheon 15 nuove iscrizioni: Famedio, impronte irripetìbiłi di identità, comune.milano.it, 2 novembre 2010. entrada il 31 luglio 2011.
  11. ↑ Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana Sig. Raimondo VIANELLO
Controło de autoritàVIAF (EN) 37108872 · ISNI (EN) 0000 0000 8116 172X · SBN (IT) IT\ICCU\SBLV\252873 · LCCN (EN) nr2002014309 · GND (DE) 142131245 · BNF (FR) cb139638996 (data) · BNE (ES) XX1488015 (data) · WorldCat Identities (EN) nr2002-014309
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikipedia.org/w/index.php?title=Raimondo_Vianello&oldid=1071116"