Ceza de Santa Malgarìta (Venesia)

	Ceza de Santa Malgarìta
Dati
Sorte	Ex edificio religioso (it)
Architeto	Giovanni Battista Lambranzi
Caraterìsteghe
Stiłe architetònego	architetura romànega
Pozision
	Venesia
Pozision	Dorsoduro
	45°26′06.31″N 12°19′26.95″E
Atività
Diòseze	Patriarcàdo de Venesia
Rełijon	Catołega (desconsagràda)

Ła céxa de Santa Malgarìta xe un edificio lerigióxo de Venesia, logà inte el sestièr de Dorsoduro, inte el canpo omonemo. Ła Ceza xe atualmente desconsacràda.

Storia

Ła Ceza orixinariamente costruìa da Geniano Busignaco, xe tanto antiga, risałendo, el primo nucleo, al IX secoło: consacràda inte el 853, da ałora Santa Malgarìta xe stàda Ceza parochiàl insìn a łe sopresión napołeoneghe del 1810. Drìo sta data xe stàda adibìa a magaxen de tabàchi drìoman (1839) ła vien utiłixàda cofà depoxito dei màlmari che rivàva da łe altre Ceze soprese. Dal 1861 ga ospità el studio del scultór Luigi Borro e dal 1882 ghe ga trovà sede un tenpio evangełico. Inte el 1910 drìo vari spostamenti in varie xone de Venesia, ne ła Ceza de Santa Malgarìta ghe ga catà sede ła Camara del Laóro. Inte el anbito de l'atività de ła Camara del Lavoro xe stàda inviàda l'atività del çinema Santa Malgarìta "El Vecio" cussì ciamà dai venesiani par desferensiarlo a l'epoca dal sinema moderno logà anca queło in Canpo Santa Malgarìta. El çinematografo ga smeso de funsionàr inte el 1977. Dal 1994, ospita l'Auditorium Santa Malgarìta de l'Università Ca' Foscari.

Descrisión

Atualmente, ła Ceza xe un edificio su ła cui banda drìta, revolta verso el canpo, xe tacài dei pałasi e el canpanièl; ła fasàda a capàna, spògia de ogni decorasión, varda su ła całe che cołega canpo Santa Malgarìta a ła viçina San Pantałon. L'interno de ła céxa, spogià de ogni montadùra, xe de dimensión picenine, rimanixà fiso e a una navàda. Restoràe in ocaxión de ła conversión a sała confarense, xe vixìbiłi alcune piture.

El canpanièl

Strutura drìo ła fasàda, el canpanièl xe l'ùnzoło ełemento de ła Ceza che varda su'l canpo. El xe un mucio carateristego, in quanto morè: ła parte superiór, infati xe stàda butàda xo inte el 1808 parchè pericołante. Ghe ne resta più o manco ła metà co el portàl de intràda a do feridóre. Inte ła teła del pentór Gabriele Bella "L'ingresso di un Piovan a Santa Margherita" custodìa inte ła gałarìa Querini Stanpałia de Venesia, xe raprexentà el canpanìl cussì come ch'el gaveva da eser 'vanti ch'el fuse desfà.