Céxa del Spirito Santo

	Ceza del Spirito Santo
Epònemo	Spirito Santo (it)
Dati
Sorte	Céxa
Architeto	Antonio Abbondi (it)
Costrusion	Eror Lua: callParserFunction: function " [[Categoria" was not found.
Dedicà a	Spirito Santo (it)
Caraterìsteghe
Stiłe architetònego	architetura renasimentałe
Materiałe	cuareło
Mezurasion
Pozision
	Venèsia
Pozision	Dorsoduro
	45°25′42.96″N 12°19′54.48″E / 45.4286°N 12.3318°ECoordinae: 45°25′42.96″N 12°19′54.48″E / 45.4286°N 12.3318°E
Atività
Perìodo de servìsio
Diòceze	Patriarcato de Venesia
Rełijon	Catołega

Ła céxa del Spirito Santo xe un edifio lerigióxo de ła sità de Venesia

Storia[canbia | canbia el còdaxe]

So l'area de ła Ceza che se cata ancùo inte el 1483 xe stà fondà el monastièr de łe mùneghe agostiniane del Spirito Santo, co zontàda na Ceza interna che no xe danansi el canal de ła Zueca.

Insìn dal prinsìpio el monistièr s'a desferensià par scandałi łigà a ła condóta de łe mùneghe, documentài sia da ati de plàsido che da Giuseppe Tassini in Curiosità Veneziane.

Nei primi deceni del 1500, co ła Fondamenta de łe Zàtare vien sistemà sol Canal de ła Zueca, anca el monestièr vien ristruturà par intièro: ła vècia Ceza xe stàda butadà xo par lasarghe spasio al giostro e inte el 1506 se gà tacà a costruìr l'atuàl edificio, co ła fasàda referìa sol canàl. Inte el steso momento, in banda de ła Ceza e separàda da staltra da ła całe del Monastero, xe stà fabricà anca l'edificio de ła Scòła del Spirito Santo, senpre co fasàda sol canàl.

Ła Ceza ancùo xe sucursàl de ła Céxa dei Gexuati, faséndoghe parte de ła so parochia. Rare volte ła vien uxà par cerimonie cofà par exenpio comemorasion pa'i defunti o spoxałisi so richiesta de ła famegia.

Descrision[canbia | canbia el còdaxe]

Ła fasàda prexenta na strutura co poca proporsion. El portàl e łe do fenestre laterane a tìnpano logàe al pian teren mostra un progeto inisiàl a l'aparénsa de anpio respiro, mentre el secondo ordene de fenestroni e ła strutura del coverto gà proporsion decixamente ridote e rexulta asàe manco curàe ne łe rifiniture, ofrìndo cussì l'inpresion de un progeto reałixà in do tenpi o finìo in presa o co gran antìçipo rispèto a come che xe stà previsto.

Ła strutura che trova drento, che xe un mucio spogia, xe a navàda ùgnoła e i altari, che risałe al XVII secoło, xe tacài a łe paréde. L'altèr maxor xe decorà so'i lai e da na cùbia de cołone che segue el schema tìpego del baroco. L'architetura vien conpletà da alcuni dipinti barochi.

Ła parte a l'interno de ła fasàda xe ocupàda squaxi par intièro dal monumento funeràl de ła famegia Paruta, del qual un esponente, un serto Paolo, storego de profesion, xe sepełìo drento ła céxa.