Ceza de Santa Maria de Nazareth
  | |
| Nome orizenałe | (it) Chiesa di Santa Maria di Nazareth |
|---|---|
| Biografia | |
| Dati personałi | |
| Rełijon | Ceza catòłega |
| Sito web | centroscalzi.it |
|
| |
 Ceza de Santa Maria de Nazareth (o dei Scalsi) | ||
| ||
| Nome inte ła łéngua orizenałe | (it) Chiesa di Santa Maria di Nazareth | |
|---|---|---|
| Epònemo | Maria e carmełitani descalsi | |
| Dati | ||
| Sorte | Ceza | |
| Architeto | Baldassare Longhena | |
| Costrusion | 1672 | |
| Dedicà a | Maria | |
| Caraterìsteghe | ||
| Stiłe architetònego | architettura barocca italiana (it)  | |
| Materiałe | cuareło | |
| Pozision | ||
| Venesia | ||
| Pozision | Canarejo | |
| Bagnà da | Canal Grando | |
| ||
| Atività | ||
| Diòseze | Patriarcàdo de Venesia | |
| Rełijon | Catołega | |
| Ligo web | centroscalzi.it | |
|
| ||
La Céxa de Santa Maria de Nazareth, ciamàda anca Céxa dei Scalsi, el ze un edifisio łerigiozo de a sità de Venesia costruìo inte i primi ani de'l XVIII° sècoło. Opara de Baldassare Longhena ła ze situàda inte'l sestièr de Canaregio visin a ła Stassion feroviaria de Santa Łusia.
Storia e descrision
[canbia | canbia el còdaxe]L'orìzene de sta Ceza ła ze dovùa a'l fato che inte ła sità łagunàr se gaveva istałà i Carmełitani scalsi.
Baldassare Longhena ła gaveva costruìa a na soła navada co do capełe łaterane, onjuna de st'altre fiancàda a só volta da do capèłe menore. Daspò l'arco trionfałe l'aula intrà inte'l prezbiterio, rialsà e co na cùboła. Inte l'abside, ghe ze el coro dei frari.
Consagrada inte'l 1705, ła ga subìo un inportante restauro infrà el 1853 e el 1862 reałizà da'l governo austriago. L'11 febraro 1723 inte ła Ceza ła ze stà tumułada Ferdinando II Gonzaga, che'l zera stà cuinto e ùltemo prìnsipe de Castiglione.
Ancùo el ze monumento nasionałe. A'l só interno se trova marmari cołorài e scuarsozi corinsi che ofre a chi che łi vizita na sensasion de opułensa e de maravegia a'l tenpo steso.
Fasada
[canbia | canbia el còdaxe]
Ła fasàda, finansiàda dal nobiłe Gerolamo Cavazza, ła ze costruìa da Giuseppe Sardi, infrà el 1672 e el 1680. El stìłe el ze un tardo baroco venesian, spartìo in do órdeni e scandìo da cołone binàe. Le cuatro statue de'l primo órdene, la Madonna col bambino łogada so'l fastigio, e Santa Caterina da Siena inte ła nicia a sànca de ła Madona ła ze de Bernardo Falconi. Ła nicia a drita ła zera ocupàda da na statua de San Tommaso d'Aquino del steso Falconi.
Interno
[canbia | canbia el còdaxe]_-_Interior.jpg)
_-_E._Meyring_Estasi_su_santa_Teresa_di_Ges%C3%B9.jpg)
A l'interno de ła prima capèła de drèta l'altàr porta l'ełegante statua de San Giovanni della Croce (San Zuane de ła Croze), atribuìa al Falconi cusì cofà cuełe de posta inte'l prezbiterio in banda a l'altàr mazor, co l'altra só statua de Santa Teresa d'Avila. Inte ła tersa capèła a sànca, ghe ze ła só statua de San Bastian de'l 1669. Inte'l pałioto ze sui anca tre basoriłievi de bronzo indorà co epizodi de ła vita de San Sebastian.
L'òpara Trasporto della casa di Loreto, un afresco de Giambattista Tiepolo de'l 1743, ła ze stada desfàda co ghe zera stà el bonbardamento da parte dei austriaghi el 24 otobre 1915.
Ze stà inte'l tentativo de giustar sto disèsto, che inte'l parìodo 1929-1933, Ettore Tito el ga depenzesto par ła Ceza do òpare: na teła de 100 metri cuadrài, e un afresco de 400 metri cuadrài.
I resti de'l Trasporto della casa di Loreto e altri tochetini superstiti de'l sofito i ze ancùo consarvài a łe Gałarìe de l'Academia.
Senpre de'l Tiepolo ghe ze el cuadro Apoteosi di Santa Teresa inte ła capèła dedicàda a ła santa.
L'altèr el ze òpara de intrà Giuseppe Pozzo. El prezbiterio el ze sorastà da un baldachìn sorèto da cołone ritorte. El fastozo tabernàcoło de ła tòła, el vede ła statua de ła Madonna co putto e profeti, che rivava da l'izoła de Santa Maria de Nazareth, drìo ciamà Lazareto.
Statue de ła Fede, Speranza e Carità inte ła Capèła de San Giovanni della Croce de Tommaso Rues.
So i scomìnsi de'l '900 A ze stà reałizà l'organo dai Fradèłi Pugina de Padova.
Curiozità
[canbia | canbia el còdaxe]Ze stài cui tumułài do dozi; inte ła capèła de Santa Tereza, Carlo Ruzzini, moresto inte'l 1735; inte ła capèła de ła Sacra Famiglia, Lodovico Manin, l'ùltemo doze de ła Repùblega de Venesia, morìo inte'l 1802.
Opare d'arte
[canbia | canbia el còdaxe]- Giambattista Tiepolo, Cristo nell'orto degli Ulivi (1732
- Giambattista Tiepolo, Apoteosi di Santa Teresa (1725)
- Heinrich Meyring, Santa Teresa in estasi (1697)
- Giovanni Maria Morlaiter, Crocifisso
Bibliografia
[canbia | canbia el còdaxe]- Marcello Brusegan, Le chiese di Venezia, Ed. Newton Compton 2008
- Laura Facchin, Bernardo Falconi (notisie dal 1651 al 1696), in G. Mollisi (a cura di).
Svizzeri a Venezia nella storia nell'arte nella cultura nell'economia della metà del Quattrocento ad oggi. Arte&Storia, a. 8, n. 40, Editrice Ticino Management S.A. Lugano, settembre-ottobre 2008, 206-215.
Altri progeti
[canbia | canbia el còdaxe]
Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Céxa de Santa Maria de Nazareth
el detien schemi gràfeghi so
| Controło de autorità | VIAF (EN) 142080108 · LCCN (EN) n99036616 · GND (DE) 4542456-1 · WorldCat Identities (EN) n99-036616 |
|---|