Ceza de San Nicołò de ła Łatuga
Ceza de San Nicolò de la Latuga | |
Epònemo | Nicoła de Bari |
---|---|
Dati | |
Sorte | Ceza |
Costrusion | 1342 |
Desołusion | 1830 |
Dedicà a | Nicoła de Bari |
Pozision | |
Venèsia | |
Pozision | San Poło |
Atività | |
Diòseze | Patriarcàdo de Venesia |
Rełijon | Catòłica |
|
La céxa de San Nicolò de ła Latùga xera na Ceza catołega de ła sità de Venesia, situàda in tel sestièr de San Poło, darénte ła xona dei Frari e de ła Ceza de San Roco.
La Ceza xe stà butà xó.
Storia
[canbia | canbia el còdaxe]La Ceza dedicà a san Nicoła de Bari del sesstièr de San Poło, patròno dei naveganti, gera nóma che uno dei numaroxi dedicà al santo barexe a Venesia; inserìa inte el compleso del monastièr del cuałe oncora resta trasa ancùo in Càłe drio l'Archivio, la Ceza gera anesa a ła strutura de l' atuàl Archivio de Stato (ex monastièr dei Frari).
San Nicolò gera stà fondà par vołontà del procuradór de Venesia Nicolò Lion, in tel 1332, come voto: xe a partìr da questo che deriva el nome de ła latùga, in quanto se reporta che el nobiłe xe stà varìo da na forte małatia tołendo de ła latùga che provegniva dal visin monastièr dei Frari.
Ła Ceza xe stàda fidàda ai francescani, dei cuałi gera stà costituìo un convento; inte el Sinquesento San Nicolò de ła Latùga, Ceza minór par dimensión e prestigio , ciapa remàrco co opere de Tiziano e Paolo Veronese: del primo xe ła Madonna col Bambino e Santi (dita Madonna dei Frari), ancùo conservàda inte ła Sała X de ła Gałarìa dei Muxei Vaticani; del segóndo xe ben undéxe tèłe, tre de łe cuałe xe a łe Gałarìe de l'Academia a Venesia e una a ła Pinacoteca de Brera de Miłan.
A far créser el forniménto artistego de San Nicolò xe stà ciamà anca Palma el Xóvenee e altri grandi artisti del Sinquesento venesian (Jacopo Tintoretto gà łasà na Discesa agli Inferi di Gesù, ancùo conservàda a Quero).
L'umanista Urbano Bolzanio, in tel medèmo sècoło, xe stà un mucio łigà a San Nicolò e al so convento, dove ga avùo lógo parte de ła so formasión, indóve l'a visùo e dove ghe xe stà dà sepoltùra.
In tel 1806, cauxa łe represión de Napolión, el conpleso xe stà desvodà dai lerigióxi che ne anemava ła vita cascando cussì in sbandón, soratuto dopo che ła Ceza xe stà despogià de łe so richése artisteghe e desfàda intórno al 1830.
Ancùo soravive el toponemo, come in tel caxo de altre Ceze desfàe (come la Céxa de Sant'Agostin o quela de San Stin), inte el nome de ła càłe dove che ła gera situàda: Càłe San Nicoleto. Al posto de ła Ceza xe stà verta inte l'Otosento na fuxìna e ancùo el teritorio xe fabricà da rexidense pòpołari.
El convento soravisùo, drìo molteplici muànse de destinasión de uxo, a partìr dal Novesento xe stà parsialmente reportà a l'insiàl uxo de convento francescàn.
Bibliografia
[canbia | canbia el còdaxe]- Venezia. Touring club italiano, Touring Editore, 1985.
Vóxe łigàe
[canbia | canbia el còdaxe]- Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Chiesa di San Nicolò della Lattuga
- el detien schemi gràfeghi so