Anzolo Emo

Anzolo Emo

Biografia
Nasimènto	3 de zenaro del 1731 Venèsia (Repùblega de Venèsia)
Mòrte	3 de marso del 1792 (61 ani) Ła Vałeta (Stato monastico dei Cavalieri di Malta)
Procurator de San Marco
Atività
Ocupasion	ufisałe de marina, statista
Cariera miłitar
Lialtà	Repùblega de Venèsia
Unità miłitare	Marineria veneziana (it)
Grado miłitare	Capitano Straordinario delle Navi (en)
Conflito	Guerra con il Beycato di Tunisi (it)
Fameja
Fameja	Emo (it)

Anzolo Emo (Venesia, 3 de genaro 1731 – Malta, 3 de marso 1792) el xe stà un amiraglio venesian. El xe sta l'ultimo grande e geniae Capitano da mar de ła Serenisima Republica de Venesia.

Sin da xovane el se zera aruołà inte ła marina venesiana, a l'epoca decadente e vecia, el ga fato presto cariera grasie a łe so capacità e a łe so idee inovative.

Ciapà da ła cariera no el se ga mai maridà.

Diventà amirajo el ga amodernà ła flota introduxendo novi tipi de navi, e el xe riusìo a migliorar el niveło dei marinai.

Vivendo inte on'epoca de asołuta pace par ła so Republica el ga avù soło na posibiłità par metarse in evidensa dal punto de vista miłitare: soto el dogado de Paolo Renier łe continue incursion de pirati arabi łe danegiava el marcà e łe rote maritime venesiane, e se gheva decixo de punirli par questo.

Dopo aver guidà ła flota e aver batù façilmente in mare i nemighi, l'Emo, quando esi i se gheva rifuxà inte i so porti proteti, el ga avù ła bona de bonbardare i porti (Sfax, Tunixi, Bixerta, par citarne soło alcuni) tramite l'utiłiso de alcune chiate, fate sivołare sol fondo pałudoxo viçin a l'inboco dei porti (1785-1786).

Dopo ła pace el ga tentà on'ulteriore riforma de ła marina venesiana, ciapando a modeło ła flota britanica.

Angelo Emo el xe morto inprovisamente so l'ixoła de Malta, el 3 de marso 1792, e el xe sta sepolto co grandi onori dai so marinai, che i ło gaveva senpre stimào e apresà.

Altri progetti

• Wikimedia Commons

• Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Anzolo Emo
• el detien schemi gràfeghi so