Marca trevixana
Marca trevixana ła xe na espresion risałente al XII sècoło par indicar el teritorio intorno ła sità de Trevixo. Al dì de ancuó ła xe doparà par ciamar el teritòrio totałe de ła provincia de Trevixo.
Istòria[canbia | canbia el còdaxe]
No ła xe mai existia na vera e pròpia marca de Trevixo, difarentemente de ła Marca de Verona o cheła del Friułi. L'espresion a xe natesta par indicar dl teritorio intrà i fiumi Brenta e Piave (oltre che a Oderso).
Ła pì vècia definision de ła Marca Trevixana ła se połe catar inte on verso leonin del XII secol "Monti, Muxoni, Ponto Dominorque Naoni" che el signìfega: dai monti de Belun a łe lagune venete e dal Muxon (de Castel) al Nonciel (de Pordenon).[1]
La definision de "Marca gioiosa et amorosa" ła deriva dal XIII secoło e ła vołe rexaltar el perìodo fiorente che el ghe xera.
Dal XIV secol ła xe sta doparà par riferirse al domìnio venesian so el drentotera veneto.
Marchexi de Trevixo[canbia | canbia el còdaxe]
- Inte el 1381 el duca d'Austria Leopoldo III d'Asburgo, dopo la sconfita venesiana de ła guera di Cióxa;[2]
- Inte el 1418 don Pedro del Portogało, investio dal imperator Sigismondo de Lusenburgo, anca se la Marca la xera xa de ła Serenisima dal 1389.[3]
Notasion[canbia | canbia el còdaxe]
- ↑ I confini della Marca Trevigiana Archivià il 4 febraro 2013 in Internet Archive.
- ↑ Giovanni Netto, Il comune di Treviso inte el 1314, Quartieri – Pievi – Regole, 2003, p. 156.
- ↑ A. Michieli, Storia di Treviso, 1981, pp. 179.
Bibliografia[canbia | canbia el còdaxe]
- Gian Maria Ferretto, Dante e il grande mito universale della Marca. Il mistero di una denominazione che non si ze mai saputo d'onde venga, Treviso, Edizioni G.M.F., 2004, pp. 55–56.
- Paola Colombini (a cura di), Veneto, 6ª edizione, Milano, Touring Editore, 1992, p. 671, ISBN 88-365-0441-8.
- (DE) Giuseppe Cusa, Die Geschichtsschreibung in der Mark Verona-Treviso im Zeitalter der Kommunen und Signorien (spätes 12. bis frühes 15. Jahrhundert) (Studi – Schriftenreihe des Deutschen Studienzentrums in Venedig – Centro Tedesco di Studi Veneziani, NF, Band XVIII), Regensburg, Schnell + Steiner, 2019, ISBN 978-3-7954-3400-7.