Salta al contegnùo

Joe Pass

Pending
Da Wikipedia, l'ençiclopedia libara.


Infotaula de personaJoe Pass
Nome orizenałe(it) Joe Passalaqua Cànbia el vałor in Wikidata
Biografia
Nasimènto(en) Joseph Anthony Jacobi Passalaqua Cànbia el vałor in Wikidata
13 de zenaro del 1929 Cànbia el vałor in Wikidata
New Brunswick (New Jersey) (it) Traduzi Cànbia el vałor in Wikidata
Mòrte23 de majo del 1994 Cànbia el vałor in Wikidata (65 ani)
Los Angeles (Całifornia) Cànbia el vałor in Wikidata
Càuxa de morteCàuze nadurałi Cànbia el vałor in Wikidata (Tumore del fegato (it) Traduzi Cànbia el vałor in Wikidata)
Dati personałi
Altri nomiJoe Pass Cànbia el vałor in Wikidata
Atività
Laóro
Atività1943 - 1994
ZènareJazz (it) Traduzi Cànbia el vałor in Wikidata
Instrumento muxegałeChitara
Targheta discogràfega
Pacific Jazz, Pablo Records
Repertòrio
Jazz, Bebop

IMDB: nm1601223
MySpace: everthingmusical Spotify: 4DuZTASH5eSyd0K73W6fuZ Last fm: Joe+Pass Musicbrainz: 2f43e416-f1bf-4f04-8853-a0019aa12441 Songkick: 240009 Discogs: 104673 Allmusic: mn0000209773 Find a Grave: 10973




Joe Pass xe stà un chitarista jazz statunitense

Joseph Anthony Passalacqua, mejo conosùo come Joe Pass, el vien ricordà cofà uno dei pì grandi chitaristi jazz de tuti i tenpi, non soło par ła so notevołe tecnega e ła granda conosensa del strumento, ma anca par łe so indiscutìbiłi capaçità inprovixadive e conpoxidive. El so uxo estensivo de ła tecnega del walking bass, del contrapunto mełodego durante l'inprovixasion, l'uxe de un stiłe de execusion a acordi-mełodia e ła stragranda conosensa de łe progresion de acordi, ga verxesto nove posibiłità par ła chitara e ga avùo una fonda influensa so'i chitaristi sucesivi.

Nasesto a New Brunswick, inte el New Jersey, Joe Pass, so fiòło de Mariano Passalacqua, un operaio de asiałeria nasesto a Gualtieri Sicaminò, in Sisiłia, l'è cresùo a Johnstown, Pennsylvania. El ga tacà sonar ła chtiara dopo che el jera stà ispirà da ll'interpretasion del'ator Gene Autry de un cowboy (vachèr) che sonava ła chitara. El ga risevesto ła so prima chitara, na Harmony conprada par 17 dołari, par el so nono conpleano. So pare de Pass l'a reconosesto resto che so fiòło jera partegołarmente dotà e ło sponcionava costantemente a inparare brani a rècia, sonar tòchi scrivesti orixeneriamente par altri strumenti, exerçitarse im te łe scałe e no "łasar nisun spasio" - o sia inpegnir el spasio tra łe note de ła mełodia. Xa da adołesente el xirava l'America co difarenti grupi jazz, mejorando łe so capaçità chitaristeghe, finché el ga fato masaarìa da ła Pennsylvania a New York; come tanti muxicisti contenporanei, el ga avùo presto contato co ła droga, el che ło ga portà in prexon durante i ani '50. Sto colpo ło ga menà al destaco del strumento par artanti ani. El xe tornà sonar incesantemente ła chitara durante i do ani e mexo pasài inte el sentro de riabiłitasion de Synanon, par po' tornar inte el 1962 co "The Sounds of Synanon".

Descoerta e conseguente carièra

[canbia | canbia el còdaxe]

Pass ga registrà na manixàda de album durante i ani '60 par l'eticheta Pacific Jazz, tra cui i primi clàseghi Catch Me, 12-String Guitar, For Django e Simplicity. Inte el 1963 el ga risevesto el premio "Nuova Stella" da ła rivista Downbeat. Pass xe conparìo inte łe registrasion par ła Pacific Jazz de Gerard Wilson, Bud Shank e Les McCann. El xera andà in tour co George Shearing inte el 1965. In masima parte, tutavia, durante i ani '60 el ga łaorà par registrasion in studio e par ła tełevixion a Los Angeles.

El ga łaorà cofà sideman co Louis Bellson, Frank Sinatra, Sarah Vaughan, Joe Williams, Della Reese, e Johnny Mathis e el xe conparìo in spetacołi tełevixivi tra cui el "Tonight Show" de Johnny Carson, el "Merv Griffin Show", el "Steve Allen Show", e altri. Inte i primi ani '70, Pass e el chitarista Herb Ellis se exibiva regołarmente al Donte's Jazz Club de Los Angeles. Sta cołaborasion ga menà a ła registrasion da parte de Pass e Ellis del primisimo album de ła nova eticheta Concord Jazz, intitołà senplisemente Jazz/Concord (#CJS-1), insieme al basista Ray Brown e al baterista Jake Hanna. Inte i stesi ani, Pass ga cołaborà anca a na serie de łibri de mùxica, e el so Joe Pass Guitar Style (scrivesto co Billy Thrasher) el xe considerà uno dei pì inportanti testi so l'inprovixasion dai studenti de jazz.

Norman Granz, el produtor de Jazz at the Philharmonic e fondador de ła Verve Records ga firmà un contrato a Joe Pass par ła so nova eticheta Pablo Records inte el 1970. Inte el '74, Pass ga produxesto el so stòrego album sołista Virtuoso par ła Pablo Records.

Pass e Ella Fitzgerald ga rejistrà cuatro album insieme par ła Pablo Records, verso ła fin de ła carièra de ła Fitzgerald: Take Love Easy (1973), Fitzgerald and Pass... Again (1976), Speak Love (1983) e Easy Living (1986).

Joe Pass xe moresto par un cancro al figà a Los Angeles, Całifornia, inte el 1994, col gaveva 65 ani.

Oltra a łe so performance de insieme, ła comunità jazzistega ła considera Joe Pass come un influente chitarista sołista. El so sołismo xera marcà da na avansada tecnega łinear, un sofistegà senso armonego, contraponto tra łinee de inprovixasion, łinee de baso e acordi, modułasion spontanee, e transixision da tenpi vełoçi a pasaji in robà. El xontava senpre cuełi che łu el ciamava "i cołori" a łe so conpoxision, par dar cueło che el credea èsar un son pì sofistegà e "partegołar": el raxonxeva sto obietivo ciapando l'acordo de baxe, ad exenpio G7, e improvixando o sostituindo serte note, par sonar ade exenpio un acordo de G13, o xontando altri grai de ła scała come cuinte e none aumentae; o łe cołegava de frecuente cromategamente uxando na łinea de walking bass de note dominanti.

El stiłe del primo Joe Pass (influensà dal chitarista Django Reinhardt e dal sasofonista Charlie Parker), xera marcà da vełoçi łinee a nota ùgnoła e da un fluente senso mełòdego. Pass ga avùo senpre ła costumansa de ronpar łe patache in do e sonar soło co ła parte pì picoła, ma cuando che'el xe pasà da performance d'insieme al chitarismo sołistego, el ga preferìo abandonar par intièro el pletro, e sonar co i dei, trovando che sto ùltemo ghe parmeteva de reałixar pì façilmente i so conçeti armoneghi. Ła so serie de album da sołista, Virtuoso (vołumi da 1 a 4) ła xe na demostrasion de ła rafinada tecnega de Pass.

Joe Pass ga łasà che alcuni costrutori de strumenti uxase el so nome so alcuni modełi de chitare, ma el uxava chełi strumenti noma che par sodisfar i so cołeghi verso chełe caxe produtore, o come strumenti da viaxo. In realtà el sonava (prençipalmente) na Gibson ES-175 e na chitara costruìa postatamente par eło dal lautèr Jimmy D'Acquisto. Ła Epiphone ła ga produxesto na edision de ła łinea łinea de semiacusteghe Emperor in so onor; in presedensa, ła Ibanez ła produxea na chitara modeło Joe Pass, come che ła continua a far co influenti chitaristi jazz come George Benson e Pat Metheny.

Discografia

[canbia | canbia el còdaxe]

Album sołisti

[canbia | canbia el còdaxe]

Co Altri Muxicisti

[canbia | canbia el còdaxe]


Altri projeti

[canbia | canbia el còdaxe]

Linganbi foresti

[canbia | canbia el còdaxe]



Controło de autoritàVIAF (EN113535384 · ISNI (EN0000 0001 1699 698X · El vałore UBOV514044 de SBN no el xe mija bon. · Europeana agent/base/60080 · LCCN (ENn81023038 · GND (DE134480732 · BNF (FRcb138982845 (data) · BNE (ESXX1061949 (data) · NLA (EN35677723 · NDL (ENJA00452228 · WorldCat Identities (ENn81-023038
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikipedia.org/w/index.php?title=Joe_Pass&oldid=1158260"