Guarnizon

La guarnizon (dal fransezo garnison, a so volta derivà dal verbo garnir, " ecuipajar

") e anca guarnision el ze un ingrupamento de unità miłitari terestri (regołare o no) poneste in difensa de un pałaso, un casteło, na nave da guera e in zenerałe de fortifegasion.

Istòrego[canbia | canbia el còdaxe]

Co che inte el XVI secoło, el dòparo dei arcobuzi e dei moscheti inte i conbatiminti i ghea fato sentir ła convegnensa de no dasar sołe łe mase de conbatenti de arma bianca che i costituiva ła forma pì granda de ła fanteria, se ghea dezignà col tìtoło de guarnizon łe fiłe de arcobuzeri e moschetieri che i protezeva e sostegneva inte i fianchi el scuadron de fanti co bajoneta in cana.

Co ła cresente inportansa che lga ghea tacà ver ła pólvare da s-ciopo e łe arme da fogo, el nùmaro de soldai che i doparava ste arme el zera devegnesto pì grado de cueło dei fanti conbatenti de arma bianca, se ga pensà al pozisionamento che łe ghea da ver łe fiłe de arcobuzeri che i ecedeva dopo de ła sistemasion clàsega inte i fianchi del s-ceramento. Se ga pensà cusita de métar ste forse inte el mezo del s-ceramento ben-ché no i s-ciopetase contro par diféndarse dai atachi de ła cavałeria.

Dòparo alternativo del tèrmeno[canbia | canbia el còdaxe]

In realtà, solché inte ła stòria moderna se cata el tèrmeno guarnizon inte l'acesion moderna, parché na volta co sto tèrmino se intendea l'union dei vìvari, màchine e arnezi che i costituiva łe scorte dei ezèrsiti.

Inte el Codigo des Siete Partidas de Alfonso X se dize senpre guàrdia e no guarnizon de castełi e piaseforti. Pì vanti, inte i secołi XVI e XVII se doparava ła paroła presìdio par dezignar a ła trupa permanente incargada de téndare e custodiar i castełi e fortese e el tèrmeno presidiar par dirghe invese al conceto de guarnision, o sia de chi che fea da contorno a łe trupe. I clàseghi e i scritori miłitari de cheła època i doparava in sta magnera, in tuti i cazi, el sostantivo e el verbo citai.