Ceza de San Fantin
Cèxa de San Fantin | |
Epònemo | Fantino il Vecchio (it) |
---|---|
Dati | |
Sorte | Ceza |
Architeto | Antonio Abbondi (it) |
Costrusion | 996 |
Dedicà a | Fantino il Vecchio (it) |
Caraterìsteghe | |
Stiłe architetònego | architetura renasimentałe |
Materiałe | piera |
Campanile a vela (it) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
Pozision | |
Venesia | |
Pozision | San Marco |
Atività | |
Diòseze | Patriarcàdo de Venesia |
Rełijon | Catołega |
|
Ła cieza de San Fantin, ła ze un edifisio łerigiozo de ła sità de Venesia, situà inte'l sestièr de San Marco, davanti a'l Gran Teatr La Fenice e da rénte a l'Ateneo Veneto.
Storia
[canbia | canbia el còdaxe]Segóndo łe fonti antighe, ła Cieza ła gavarìa orìzene un mucio antighe. I più ghe ne łoga ła costrusion a'l 996 grasie a l'inisiativa de łe famegie patrisie Barozzi, Aldicina e Equilia. A se supone che l'eresion a parochia ła sia da far resałir a l'XI sècoło, inte un parìodo inte'l cuało no se gaveva na redefinision de l'aministrasion ecleziàstega in sità. Pì volte desfada da insendi, ła ze stada recostruìa inte'l XII secoło dai Pisani e oncora inte'l XVI sècoło, forse su prozeto de'l Scarpagnino o de Pietro Lombardo in cołaborasion co Sebastiano Mariani[1], e co ła zontadura de ła capeła de'l Sansovino.
Inte'l XVIII sècoło ła ze deventada cołegiada. Inte'l 1807 i decreti napołeòneghi i ga sopreso ła parochia e el só capitoło zontándoła a San Moisé. Ancora ancùo ła ze vicariàl.
In pasà ła zera afiłiada a Santa Maria Zobenigo e el paròco el reseveva da st'ùltema l'acua santa[2].
Descrisión
[canbia | canbia el còdaxe]Sòra ła porta de ła sagrestia A ze consarvada l'urna sepolcrale di Vinciguerra Dandolo, òpare de Tullio Lombardo.
Note
[canbia | canbia el còdaxe]- ↑ (IT)Magistri, architeti e inxegneri
- ↑ (IT)Informasión dal Sistema Informativo Unifegà par le Soraintendense Archivistiche Archivià il 4 de marso 2016 in Internet Archive.
Bibliografia
[canbia | canbia el còdaxe]- Marino Viganò (setenbre-otobre 2008), Magistri, architetti e ingegneri. Dalla rejone dei laghi della Terraferma e inte el Dominio da mar, in Giorgio Mollisi (a cura di), Svizzeria a Venezia nella storia, nell'arte, nella cultura, nell'economia dalla metà del Quattrocento ad oggi. Arte&storia (numero 40 - anno 8): pp. 137-138.
- Antonio Scordino (1991). La chiesa veneziana di San Fantino il Calabrese. Brutium (1-2 anno LXX): pp. 10–11.
Altri progeti
[canbia | canbia el còdaxe]- Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Céxa de San Fantin
- el detien schemi gràfeghi so
Controło de autorità | VIAF (EN) 1146824508407630797 · GND (DE) 4772152-2 · BAV ADV11364653 · WorldCat Identities (EN) 1146824508407630797 |
---|