Càvorlo roso
El càvorlo roso, conosesto anca cofà càvorlo vioła, el ze on cultivar de Brassica oleracea partegnente al grupo de łe capitata.[1]
Caratarìsteghe
[canbia | canbia el còdaxe].JPG)
El càvorlo roso el ze simiłar al càvorlo capuso, ma a difarensa de sto cuà el ga na cołorasion rosa gavesta par colpa de na granda prezensa de sostanse idrosolùbiłi ciamaee antocianine del grupo dei flavonòidi[2].
Cultivasion
[canbia | canbia el còdaxe]El càvorlo roso el ze na pianta bienałe co raiza ficonante no tanto profonda, el ga on fusto reto, de longhesa raramente pì longa dei 30 sentimetri. El vien cultivà in vàrie zone d'Italia e del mondo anca se ła ze na pianta orizenària de l'àrea mediterànea e difondesta zà in època romana.
Dòpari
[canbia | canbia el còdaxe]In cuzina
[canbia | canbia el còdaxe]Ła so doparasion in cuzina ła ze difondesta in granda parte de Eoropa e del mondo, sora de tuto prèvia cotura e par ła preparasion de supe e menestre. El ze anca frecuentemente doparà cofà contorno, in zènare stufà, ma anca cruo e finamente afetà.[3].
Altri dòpari
[canbia | canbia el còdaxe]
El càvorlo roso el njien doparà anca par pareciar strise par i test de l'asidità anàłogo al tornasołe.[4].
Notasion
[canbia | canbia el còdaxe]- ↑ (EN) Brassica oleracea L.Plants of the World Online, Royal Botanic Gardens, Kew. entrada il 28 de febraro 2021.
- ↑ Colore rosso: le antocianine – Scienza in cucina - Blog - Le Scienze
- ↑ Giuliana Lomazzi, Cavolo, in La Cucina Mediterranea Moderna, Il Castello, 2014. entrada il 1-3-2019.
- ↑ J. L. Lassaigne, Compendio elementare di chimica considerata come scienza accessoria allo studio della medicina, della farmacia e della storia naturale, F. Rusconi, 1834, pp. 200. entrada il 1-3-2019.
Altri projeti
[canbia | canbia el còdaxe]
Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Càvorlo roso
el detien schemi gràfeghi so
| Controło de autorità | GND (DE) 4115797-7 |
|---|