B.B. King
 | |
| Nome orizenałe | (en) B. B. King  |
|---|---|
| Biografia | |
| Nasimènto | (en) Riley Ben King Eror Lua: callParserFunction: function " [[Categoria" was not found. Berclair (Mississippi) (en)  |
| Mòrte | Eror Lua: callParserFunction: function "
[[Categoria" was not found. (89 ani)Las Vegas (Nevada) |
| Càuxa de morte | Càuze nadurałi (Diabete mellito (it) e Ictus ) |
| Dati personałi | |
| Grupo ètnego | Afroamerican |
| Atività | |
| Canpo de laoro | |
| Ocupasion | Eror Lua: callParserFunction: function "
[[Categoria" was not found. |
| Perìodo | XX secoło |
| Atività | 1949 – 2014 |
| Menbro de | Eror Lua: callParserFunction: function "
[[Categoria" was not found. |
| Zènare | Blues e rhythm and blues |
| Voze | Tenor |
| Instrumento muxegałe | chitara ełetrica |
| Targheta discogràfega | Eror Lua: callParserFunction: function "
[[Categoria" was not found. |
| Partesipante in | |
| 13 de lujo del 1985 | Live Aid (it) |
| Repertòrio | |
Elextric Blues, Blues, Soul Blues | |
| Fameja | |
| Spoxa | Eror Lua: callParserFunction: function " [[Categoria" was not found. |
| |
| Sito web | bbking.com |
| |
Co na strałonga cariera, el ze stà uno dei pì inportanti esponenti de'l blues de ła segonda parte de'l XX sècoło e de'l XXI. Co ła só "Lucille", na ghitara Gibson ES-335 custom, el ze deventà na icona stesa de'l zènare muzegałe za a partìr dai ani sincuanta.
El ga vinto 14 volte el Grammy. Inte ła revista Rolling Stone el ze ponesto cofà sesto mejo ghitarista de tuti i tenpi (Łista dei 100 mejo ghitaristi segondo Rolling Stone). El só stiłe el ze caratarizà da soni caldi e insizivi, che i da vita a'l blues ełegante che'l ło ga contradistinto par tuta ła só intiera cariera. El só stil chitaristego el ze caratarizà soło da parte sołiste che łe se alterna a'l canto, sensa scuazi mai zbocar in parte de conpanjamento, se non par altri muzeghisti.
Biografia[canbia | canbia el còdaxe]
Nasùo a Itta Bena el 16 setenbre 1925, King el ga pasà bona parte de ła só infansia vivendo co só mare e só nona, łaorando come contadin. King el ga dito ch'el venjiva pagà 35 sentézemi par onji 100 łire (45 kg) de coton che'l rancurava, prima de descovèrzer el só tałento. Da zòvane, el se ga pasionà ai cantanti neri cofà T-Bone Walker e Lonnie Johnson e artisti jazz cofà Charlie Christian e Django Reinhardt. Presto el ga tacà ezersitarse cantando mùzega gospel in cieza.
Inte'l 1943 King el se ga trasferìo a Indianola e tre ani drìoman a Memphis, indove che'l ga rafinà ła só tècnega de chitarista co l'juto de'l cuzin, el ghitarista country blues Bukka White.
A ła fine, King el ga tacà a trazmétar ła só mùzega da'l vivo so ła radio de Memphis WDIA come disc-jockey, na stasion che ła gaveva da poco canbià ła propia programasion par trazméter soło che mùzega nera, cosa stremamente rara a l'època. A ła radio King el ga scumisà a doparar el nome The Pepticon Boy, che pì l'è devenjesto The Blues Boy from Beale Street (el tozo de'l blues de Beale Street) o pì senplisemente The Beale Street Blues Boy: el nome el ze stà drioman scurtà a Blues Boy e, infin, a B.B..
Inte'l 1949 King el ga tacà rezistrar canson par ła RPM Records de Los Angeles. Gran parte de łe só prime rezistrasion łe ze stàe produzeste da Sam Phillips che po' el gavarìa fondà ła łezendaria Sun Records.
Inte i ani sincuanta King el ze devenjùo uno degi esponenti prinsipałi de'l panorama R&B cołesionando na łonga łista de hits intrà i cuałi You Know I Love You, Woke Up This Morning, Please Love Me, When My Heart Beats Like a Hammer, Whole Lotta' Love, You Upset Me Baby, Every Day I Have the Blues, Sneakin' Around, Ten Long Years, Bad Luck, Sweet Little Angel, On My Word of Honor, e Please Accept My Love. Inte'l 1962 King el ga firmà par ła ABC-Paramount Records.
Inte'l novenbre de'l 1964 King el ga rezistrò a'l Regal Theater de Chicago l'àlbun Live at the Regal che'l sarìa ben presto entrà inte ła łezenda.
