Altipian

In zeomorfołozia ła paroła altipian (IPA: /al.ti.piaŋ./^(VEC) ) cofà che se połe intuir da ła so etimołozia, el se refarise a un teritòrio pianejante, ma par definision ponesto inte na altitùdene de almanco 300 m s.l.m., sirconscrivesto da zone de altitùdene inferiore e de frecuente dełimità a rìzego da creste de montagne.

Descrision[canbia | canbia el còdaxe]

I altipiani se le połe spàndarse par stra-grande rejon cofà anca par picenine zone in magnera no ligada a ła so altitùdene. Racuanti altipiani, specialmente in rejon zeolozegamente stàbiłi, łe ze stae formae in ła era archeozòega. El Tibet ła ze ła rejon-altipian pì ełevada del mondo co ła so altitùdene mèdia de 4877 m

, fazendo-sì che ła vegna denomenada "El cuerto del mondo".

Tipołoje[canbia | canbia el còdaxe]

In baze al mecanismo de formasion se le połe distinguere vàrie sorte de altipian:

piataforme (o altipiani vulcàneghi), formae da grande erutasion de lava dai crateri vulcàneghi;
altipiani intramontani, che i ze picenini plateau ponesti a grande altitùdeni e sircondai da montagne (cofà par ezénpio l'Altipian del Tibet);
altipiani tetòneghi (o tołae tetòneghe) formai dopo del movimento de ła crosta terestre;
altipiani residuałi, che i se ga formà dopo de l'erozion de antighe ełevasion.