Vetero-Catołèzemo

El vètero-Catołèzemo el ze ła dotrina cristiana profesada da łe comunità catòłeghe che łe se ghea separà da ła Ceza catòłega romana inte el 1869–1871 in opozision a ła proclamasion del dogma de l'infałibiłità papałe, promovesto da papa Pio IX, e defìnio dal Concìlio Vategan I co ła costitusion dogmàtega Pastor Aeternus. L'espresion "veci catòleghi" o "vètero-catòleghi" ła ze sta doparada par ła prima volta inte el 1853, in referimento a racuanti catòleghi de Utrecht che i se ghea refudà de reconósar ła lejitimità del novo arcivéscovo nomenà dal papa. Ste comunità cuà łe aderise a l'Union de Utrecht de łe Ceze vètero-catòłeghe.