Salta al contegnùo

Łéngua venètega

Pending
Da Wikipedia, l'ençiclopedia libara.
Cheło che te ghè schcià el rimanda a sta voxe, parché el xe on so sinònemo o el vien esplegà cuà drento. rimandamento da Lengoa venètica
Infobox de ŁénguaŁéngua venètega
Tipołéngua, łéngua estinguesta e łéngua antiga Cànbia el vałor in Wikidata
Parlà inantiga Roma Cànbia el vałor in Wikidata
Autòctono devèneti Cànbia el vałor in Wikidata
PeriodoVI sèculo a.C. - II sèculo d.C.
Totałe0 Cànbia el vałor in Wikidata
Clasifegamorta
Caratarìsteghe
Scrituraalfabeto latin
Clasifegasion lenguìstega
łéngua umana
łéngue indoeoropee
łéngue itàłeghe Cànbia el vałor in Wikidata
Còdazi
ISO 639-3xve
Glottologvene1257 Cànbia el vałor in Wikidata
IETFxve Cànbia el vałor in Wikidata


La lengua venètega (venètego) la xe na lengua indoeuropèa mòrta, parlaa da le povolasioni paleovènete inte l'area Nordoriental de l'Itàlia; la se ga proavilmente estinguesta despò la romanizasion del teritòrio. La xe comunemente consideràa del grùpo itàlego con alcune caraterìsteghe spesìfeghe.

La xe atestà soratùto da pi de 300 de iscrisioni votive datàbili dal VI al I sèculo a.C. al scuminsiar de l'età romana, ma i ghe xe exenpi isoai, che i prolonga fin al II sèculo d.C. el suo doparamento inte i culti.

Le rèsta tantìsime iscrisioni venèteghe, che le provègne soratuto da Èste, che el xe considerà el sentro prinsipal de la siviltà, ma anca da Làgoe, Pàdoa, Vicensa, Tarièste e da la val del Piave. L'area de granda difuxion ga portà a la formasion de varietà diaetai locai come el venètego alpin, el venètego Atestin e el venètego Padoan. Le iscrisioni rearda soratuto ozèti votivi e steli funerarie.

Come za dito, el venètego jèra soravivesto al scuminsiar de l'età romana; defati i xe stati renvegnesti resentemente sul monte Calvario a Auronzo de Cador dei repèrti del II sèculo, che i mostra un insenbramento de elementi venèteghi e latini.

Clasificasion lenguéstega

[canbia | canbia el còdaxe]

El venètego jèra na lengua centum e el vegnea scrito con na varietà setentrional de l'alfabeto itàlego masa sìmile a l'alfabeto etrusco.

El se xe oncora drio indagar su la relasion tra el venètego e le altre lengue indoeuropèe, ma la major parte de i studioxi concòrda che el podarìe recondùxer a le lengue itàleghe, e par el lenguesta Roberto Guerra el venètego parerìe aver grandi somejanse col latin.

Anpò el venètego ga dele fòrti somejanse con le lengue cèlteghe soratuto su la morfologìa, ma questo podarìe èser dovesto a i contati tra le do lengue, viveste inte la stesa area geogràfica, e a la vixinansa tra la fameja lenguèstega cèltega e quea italèga.

La lengua venètega podarìe èser coligaa con la lengua ilìrega parlaa in Dalmasia, sta teorìa la xe debatesta un fotìo.

El venètego gavea sie o sète caxi nominai e quatro coniugasioni come el latin. Le xe conoseste sirca 60 paròe, ma alcune le xe inprèstii dal latin e da l'etrusco. Un fotìo le ga n'orixine indoeuropèa, par exenpio fraterei < PIE *bhraterei = al fradel.

Primo repèrto

  • Iscrision venètega: meχozona.s.to.e.φ.vhaφa.i.t?śa p|ora.i.o.p io|roφo.s.

Par Giovan Battisti Pellegrini l'iscrision la xe da interpretar come el sègue:

  • (ven) mego donasto ebfa Fabaitśa Porai op iorobos
  • (la) me donavit ex voto (?) Fabatia Porae ob horna
  • (vec) la me ga donà sto ecs voto Pora Fabatia

Secondo repèrto

  • Iscrision venètega: MEGODONASTOS'AINATEIREITIAIPORAIEGETORA(AIMOIKELOUDEROBOS

Par Giovan Battisti Pellegrini l'iscrision la xe da interpretar come el sègue:

  • (ven) mego donasto s'ainatei Reitiai porai Egetora (A)imoi ke louderobos
  • (la) me donavit sananti Reitiae porae Egetorae pro Aimo et liberis
  • (vec) mi go donà a la sanante Reitia pora (epìteto) Egetora par Aimo e par i fioi

Tèrso repèrto

  • Iscrision venètega: EIKGOLTANOSDOTOLOUDERAIKANEI

Par Giovan Battisti Pellegrini l'iscrision la xe da interpretar come el sègue:

  • (ven) eik Goltanos doto Louderai kanei
  • (la) hoc Goltanus dedit Liberae carae
  • (vec) sto dono Goltan ga dato a la cara Lìbara (divinità)

In venetègo i fonèmi *bʰ, *dʰ e *gʰ del protoindoeuropèo i se evòlve in /f/, /f/ e /h/, co i xe a l'inisio de la paròa come in latin e in oscounbro, ma in /b/, /d/ e /g/, co i xe a l'interno de la paròa e in poxision intervocàlega come in latin.

L'alfabeto doparà da i antighi vèneti darevava da l'alfabeto etrusco setentrional, anca se le ghe xe particoaretà inte la zòna de Èste e de Pàdoa. El jèra stato introduxesto tra el 550 e el 450 a.C. con dele dificoltà vegneste fòra par le difarense lenguèsteghe: par esenpio la lengua etrusca non gavea le oclusive sonòre /b/, /d/ e /g/, e par questo i vèneti antighi i gavea scuminsià a non dopararli e lori li gavea canbiai con i grefèmi grèchi φ, ζ e χ.

L'alfabeto latin ga scuminsià a èser doparà con queo venètego intorno al 100 a.C. e pi létere de l'alfabeto latin rexultava conpagne a quee venèteghe.

Liganbi esterni

[canbia | canbia el còdaxe]
dal sito Voices of Stone.

, a cura de Cyril Babaev.

Controło de autoritàLCCN (ENsh85142644 · BNF (FRcb12653883z (data)
Traesto fora da Wikipèdia - L'ençiclopedia łìbara e cołaboradiva in łéngua Vèneta "https://vec.wikipedia.org/w/index.php?title=Łéngua_venètega&oldid=1111345"