Eco (fizega)

In fìxica e acùstega l'eco (al feminiłe) xe un fenomeno prodoto da ła riflesion de onde sonore contro un ostacoło che łe vien a łoro olta novamente "persepìe" dall'emetitòr pì o meno imutae e co un serto ritardo rispeto al són direto. Tałe ritardo nò'l gà da essar inferior a 1/10 de secondo. Al de soto de tałe vałore nò se pol pì parlar de eco, ma de revèrbero. Un tipico exenpio de revèrbero xe queło prodoto inte na stansa da ła riflesion de onde sonore so łe pareti perimetrałi.

Descrision

Se parla propiamente de "eco" cò che łe singołe riflesion dell'onda sonora łe xe persepìe distintamente dall'oservator.

In termini pì xenerałi, l'eco pol essar definìo cofà un'onda che ła vien riflesa da na discontinuità inte el mexo de propagasion, e che ritorna co na intensità e ritardo sufisente par essar persepia.
Pol essar "utiłe" (come inte i sonar) o "indexiderà" (come inte i sistemi tełefonisi)

L'intensità ła vien xeneralmente mixurà in decibel (dB).

Propagasion del són e risonansa

Ła condision fondamentałe afinché el són se propaghe xe ła prexensa de un mexo de propagasion che pol essar gasoxo, licuido o sołido. Maxor xe ła densità del mexo de propagasion e maxore sarà ła vełosità del són: inte el aria a 20 °C, el són se propaga a na vełosità de sirca 340 metri al secondo, inte el aqua e atraverso un mexo sołido oncora pì vełosemente.

Come conseguensa se gà che inte el vodo nò ghè xe propagasion de són, ma siłensio asołudo.

Un fenomeno fondamentałe de ła propagasion del són xe ła riflesion che se determina cò che el són el cata un ostacoło e torna indrìo. Se individua, cussìta, do onde: l'onda insidente e l'onda riflesa. Ła riflesion pol daro in due modi: come revèrbero e come eco.

Varda anca

• Revèrbero
• Són

Altri projeti

Altri progetti

• Wikimedia Commons

• Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so eco