Giovanni Mocenigo

Giovanni Mocenigo
	;
Biografia
Nasimènto	1409 ; Venèsia (Itàlia)
Mòrte	14 de setenbre del 1485 (75/76 ani); Baxéłega de San Zanipoło (Itàlia)
Liogo de sepełimento	Baxéłega de San Zanipoło ; Monumento al doge Giovanni Mocenigo (it)
72o Doxe
	18 de majo del 1478 – 14 de setenbre del 1485 ; ← Andrea Vendramin (it) – Marco Barbarigo (it) →
Dati personałi
Rełijon	Catołicismo
Atività
Ocupasion	pułìtego
Fameja
Fameja	Mocenigo (it)

Giovanni Mocenigo (...) è stato il 72º doge della Repubblica di Venezia dal 18 maggio 1478 alla sua morte.

Biografia

Fiol de Leonardo e Francesca Molin, el ze stà un poco a l'onbra de'l fradeło Pietro e no el ga fato n'inportante cariera inte'l setor pùblego, anca se drio serte ipòteze cuesto el pol èsar dovùo a'l fato che, avendo za el fradeło incarghi de soma inportansa, el governo veneto el vołéa evitar de consentrar de pì poder a cao de ła stesa fameja.El ze stà spozà da Taddea Michiel, morta da peste el 23 de otobre 1479.

Dogado

El ze stà ełeto a l'otavo scrutinio, el 18 de majo 1478. El ga ciapà el minemo de voti par èsar ełeto (25 su 41).

El so dogado el ga verto co łe ùlteme asion bełiche de ła 1463-1479)" id="mwEA" rel="mw:WikiLink" title="Guerra turco-veneziana (1463-1479)">Prima longa guera turco-veneta (1463-1479) che romai ła volzéa a ła só concluzion. Ła sproporsion de forse ła ga costreto ła Repùblega a n'onesta paze (25 de zenaro 1479) co'l Tratado de Costantinòpołi (1479) , che'l ga costreto a céder tante fortese stratèzeghe e a pagar pezanti tributi par poder comersiar łibaramente inte łe tera de l'inpero turco. A'l tèrmane de ła łonga guera ze rivada in modo inaspetà ła peste che, daspò de aver desfà ła major parte de ła popołasion sitadina, ła ga portà via anca ła dogaresa. Anca el doze el se ga małà ma el ze riusìo a soraviver.

Inte'l 1480 intanto, pasifegà el Levante, ła tension in teraferma ła ze aumentada. Venesia, oramai na potensa nasional, ła vedeva de mal ocio łe preteze su'l Połèzene de'l duca de Ferara Ercole d'Est zbałancà da'l re de Napołi Ferdinando. Grasie a n'ałeansa de intarese co Papa Sixto IV (che'l sperava de otenjir benefisi par só nevodo, Girolamo Riario) Venesia ła ze intrada in guera e ła ga sconfizesto el duca; ininfluente ze stà anca el paso de'l pontefice inte'l schiaramento averso (senpre par motivi de oportunizmo) e el 7 agosto 1484 ze stà firmada ła paze de Bagno che ła ga consenjà ła Połonia a ła Repùblega.

Inte'l fratenpo, el 14 de setenbre 1483, un insendio el ga destruzesto el Pałaso dogal e ga scominsià presto costozi łaori de restruturasion.El doze Mocenigo parò, senpre più vecio, inte l'istà 1485 el ze stà colpìo par ła segonda volta da ła peste e stavolta no el ze mìa riusìo a soraviver. El ze morto el 14 de setenbre e el ze stà sepołìo in presa e de scondon a sèvito de'l zviłuparse de'l contagio inte ła sità, cosa che ła desconsegiava asenbramenti de parsone. A se ga desidesto cusì inisialmente de sepołirlo in prima volta inte ła tomba de'l zio Tommaso a i San Giovanni e Paolo, mentre soło dopo, probabilmente inte i primi deseni de'l XVI sècoło, el se ga afidà a Tullio Lombardo e a ła só botega l'erezion de'l monumento funebre de'l doze inte ła controfasada de la stesa cieza, fianchezando cuel ereto in onor de l'altro doze Mocenigo, só fradeło Pietro^[1].

Inte ła cultura de masa

El ze presente inte'l videozogo Assassin's Creed II. Inte'l zogo el mor invełenà da'l templar Carlo Grimaldi, co l'obietivo de far deventar doze Marco Barbarigo.

Nota de ła notifica

↑ Sarah Blake McHam, La tomba del doge Giovanni Mocenigo: politica e culto dinastico, in Tullio Lombardo. Scultore e architetto nella Venezia del Rinascimento, a cura di Matteo Ceriana, Verona, Cierre, 2007, pp. 81-98: 84-85.

Bibliografia

Giuseppe Gullino, Giovanni Mocenigo, in Dizionario biografico dei italiani, vol. 75, Roma, Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 2011.
{{{title}}}.

Voze corełàe

Mocenigo

Altri projeti

Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Giovanni Mocenigo
Scholia el detien schemi gràfeghi so Giovanni Mocenigo

Linganbi esterni

Giuseppe Pavanello, Mocenigo, Giovanni, in Enciclopedia Italiana, Istituto dell'Enciclopedia Italia, 1934.
(EN) Giovanni Mocenigo, su Enciclopedia Britannica, Encyclopædia Britannica, Inc.

Predecesore	Doge di Venezia	Sucesore
Andrea Vendramin	18 maggio 1478 - 14 settembre 1485	Marco Barbarigo

[1] Sarah Blake McHam, La tomba del doge Giovanni Mocenigo: politica e culto dinastico, in Tullio Lombardo. Scultore e architetto nella Venezia del Rinascimento, a cura di Matteo Ceriana, Verona, Cierre, 2007, pp. 81-98: 84-85.

[1]