Cexa de San Zeno in Oratorio
 Cexa de San Zeno in Oratorio | ||
| ||
| Epònemo | San Zen vescovo  | |
|---|---|---|
| Dati | ||
| Sorte | Ceza | |
| Caraterìsteghe | ||
| Stiłe architetònego | architetura romànega | |
| Verona | ||
| ||
| Atività | ||
| Diòseze | diòseze de Verona | |
| Rełijon | Cexa catolega de rito roman | |
|
| ||
La cexa de San Zeno in oratorio conosùda anca cofà cexa de San Zeneto, l'è na cexa de Verona, situà visin al Castelvècio, on dei edifisi pì antighi dedicà al San Zeno, patròno de Verona.
El nome de onco l'è stà ciapà sol inte el XVI secolo, mentre in precedensa la cexa jera conosùda cofà San Zeno orator (parladór) o San Zeno Orante, a cauxa de la tradision che su sto liogo vede la salvanela de San Zeno, che qui se sarìa ritirà par pregàr, in axonta la cexa ospita el saso de fiume sol qual, segondo tradision, San Zeno pescava
Storia[canbia | canbia el còdaxe]
La costrusion atuale se leva so quel che resta de un edificio romàn sepolcrale, ma ne la so forma atuale, la cexa risale a l'insìrca al XII secolo, fasilmente levà dopo el devastante taramòto del 3 xenaro 1117. Inte el 1336 la se cata inte l'elenco de le cexe parochiali sitadine. Inte i secoli drìo la cexa se jera richìda de nùmaroxe òpare d'arte, anca se più volte el ga subì dani de le exondasion de l'Adige. La cexa l'è stà sopresa inte el 1807 par decreto napoleonego, restando serà fìn al 1816 quando el Vésco el ga verta da nòvo.
Cuando San Zeno l'è stà serà, gà seguìo da parte dei napołeonici anca la spojada, par cui co l'è stà riverta, la gheva bisogno de restauri, ma durante el XIX secoło par riabelìrla se jera ricorso al rìcupero de òpare d'arte e architetoneghe che vegnea da cexe desfà, cavàndoghe cusìta quel'aspeto orixinàl de la cexeta.
San Zaneto l'è stà da nòvo danezà in ocasion de ła seconda guera mondiałe, ma xe andà pezo inte el 1957 quando la navàda dreta de la cexa l'era crolà, destruzendo cussì interesanti afreschi de età tardomedievale. Tutavia la cexa la presenta oncora oncò tràse de afreschi de particołàr pregio.
La tore canpanaria ospita quatro bronzi cèi de notevołe interese storego.
Bibliografia[canbia | canbia el còdaxe]
- G. Borelli, Chiese e monasteri di Verona, Verona, Banca popolare di Verona, 1980.
Voxe łigà[canbia | canbia el còdaxe]
Altri progeti[canbia | canbia el còdaxe]
Wikimedia Commons el detien imàjini o altri file so Cexa de San Zeno in Oratorio
Cołegamenti esterni[canbia | canbia el còdaxe]
- Scheda de la cexa su verona.com Archivià il 30 de agosto 2011 in Internet Archive.